Het levensverhaal van de Oostendaar Rudolf Vanmoerkerke, vader van Mark en ‘pater familias’, start in 1954 wanneer hij zijn eigen busmaatschappij opricht: West Belgium Coach Company. Hij vervoert vooral Britse toeristen die dankzij het sterke Britse pond via Oostende Vlaanderen komen verkennen. En Frankrijk. Of dat denken ze toch. In Oostende doen verhalen de ronde dat de Britse toeristen ‘s avonds op bussen van Vanmoerkeke werden gezet. Er werd dan een uurtje rond gereden waarna ze in Roeselare of Harelbeke in een feestzaal werden ontvangen in het «West-Vlaams Frans» waarbij hen werd verteld dat ze over de grens waren in Frankrijk.
Het typeert de lef die de West-Vlaamse ondernemer Vanmoerkerke kenmerkte. Lef en een dosis brutaliteit. Halfweg de jaren ’60 richt hij Sunair op dat zich toelegt op het chartertoerisme. Vanmoerkerke laat honderdduizenden Belgen de Spaanse costa’s ontdekken. In de jaren ’80 engageert de groep zich voor miljarden Belgische frank via Air Belgium in de luchtvaart en via Sunparks in vakantieparken. Het blijken geen succesnummers te zijn. In 1996 laat de groep een verlies van 795 miljoen frank optekenen. Sunair wordt te koop gezet. Het Britse Airtours telt in 1997 meer dan 4 miljard frank neer voor de groep. De familie incasseert daarvan bijna 1,5 miljard frank, of nu 37 miljoen euro.
Vanmoerkerke is meer dan een ondernemer geweest. Meer dan vijfentwintig jaar is hij de grote man achter basketbalploeg Sunair Oostende. Aan het einde van zijn carrière moet hij die ploeg zeer tegen zin zin in handen laten van Johan Vane Lanotte, de socialistische sterkhouder van de kuststad.
De in 2014 overleden Rudolf Vanmoerkerke was ook een kunstliefhebber. James Ensor, Leon Spilliaert en Constant Permeke zijn maar enkele van de namen die tot zijn kompakte verzameling Vlaamse expressionisten behoren.
Mark Vanmoerkerke koopt in 1997 de 100% controle over de Sunparks vakantieparken en start met een uitgebreid renovatieprogramma. Een vernieuwde raad van bestuur met onder meer Francis Vanderhoydonck, Luc Deleersnijder, Christian Van Buggenhout en Yves Brasseur als bestuurders en Eddy Duquenne als financieel directeur staan hem bij in deze uitdaging. Na tien jaar in 2007 komt er een bod van Pierre & Vacances en wordt de opnieuw winstgevende groep van vier vakantieparken verkocht.
Daarna werd het stil rond Mark Vanmoerkerke. Tot hij in 2013 terug naar voor kwam in zijn thuisstad Oostende als uitbater van het iconische maar verlieslatende Thermae Palace. Hij ontwikkelde een plan voor de volledige renovatie van de site onder meer gefinancierd door de creatie van van 100 nieuwe residentiële woonplaatsen op de zeedijk van Oostende. “Wij willen dat Thermae Palace opnieuw een echte bestemming wordt”, zegt Mark Vanmoerkerke. “Met naast het hotel een restaurant, een wellness en een revalidatiecentrum voor mensen die herstellen van sportletsels. We willen ook twee binnenzwembaden en een buitenbad bouwen en op het dak van de Gaanderijen een wandeltraject. We weten dat de restauratie hoogdringend is en staan klaar om te beginnen.” De Oostendse burgemeester Bart Tommelein zal het plan daarop doorschuiven naar de Vlaamse regering en de Participatiemaatschappij Vlaanderen.
Eind 2018 verrast Mark Vanmoerke vriend en vijand door zich te uiten als referentie aandeelhouder van de beursgenoteerde vastgoedgroep Qrf. Dat bedrijf is actief als verhuurder van winkelpanden in België en Nederland. Vanmoerkerke stapte in Qrf door de inbreng van 3 winkelpanden in Oostende en 3 in Antwerpen. Zijn zoon William is nu CEO van QRF, terwijl dochter Olivia Thermae Palace Hotel in handen heeft.
Kort voor zijn overlijden in oktober 2022 op 70-jarige leeftijd verwezenlijkte Mark Vanmoerkerke nog een laatste project. Begin september opende kok Willem Hiele een restaurant in Vanmoerkerkes ouderlijke huis, De Keignaert in Oudenburg. Mark Vanmoerkerke kocht en renoveerde de brutalistische villa volledig. Net als zijn vader was Mark Vanmoerkerke een verwoed kunstverzamelaar. Hij begon zijn verzameling in 1997 toen hij een schilderij zocht voor zijn nieuwe kantoor in Sunparks. Sindsdien bouwde de zakenman een enorme verzameling uit van Europese en Amerikaanse postconceptuele kunst dat hij onder bracht in een oude vliegtuigloods in Oostende. In gesprekken benadrukte hij dat hij zijn kunstcollectie zelf had uitgebouwd en dat die niets te maken had met de werken die destijds door zijn vader waren aangekocht.
