Frans Mintjens debuteerde als neoprofwielrenner in 1968 als helper van Eddy Merckx. In dat eerste jaar zat hij met Merckx al onmiddellijk in de ploeg die de Ronde van Frankrijk zou winnen. En ook na het wielrennen bleef Mintjens winnen. Hij stapte samen met zijn broers Karel en Jules in de meubelindustrie via de schrijnwerkerij die hun vader opstartte. Karel werd de bedrijfsleider en legde zich toe op de productie van meubelen in eik. Tot op vandaag blijft hij die keuze voor eik verdedigen al levert het hem soms de kritiek op dat eik niet de meest duurzame grondstof is.
Elke eik moet 100 jaar groeien voor hij wordt gekapt. Maar je moet aan bosbeheer doen, benadrukt Mintjens. ‘Er gaan meer bomen kapot door de groenen, als ze weer zeggen: “Dat is een schone boom, die moet blijven staan.” Als een boom kaprijp is, moet die gekapt worden’, zegt Karel Mintjens in een interview, ‘ook een eik. Elke boom! Want een grote boom bedekt met zijn kruin al snel een oppervlakte van twintig meter bij twintig. Daaronder gaat alles kapot. En als de boom te oud wordt, dan begint die vanbinnen te rotten. Dan kun je er niks meer mee aanvangen, je kunt hem dan zelfs niet opstoken. En als zo’n boom rot is, komt er schimmel in de grond, wat slecht is voor het milieu. Dus: kaprijpe bomen moeten gekapt worden. En zorg tegelijk voor ernstig bosbeheer, dan zal er altijd eeuwenoude eik zijn.’
Dankzij de keuze voor kwaliteitshout kon Mintjens overleven in een industrie die steeds minder aanwezig is in Vlaanderen. Karel Mintjens is daarbij zijn afkomst niet vergeten. ‘Je moet ook altijd mens blijven’, vertelt hij. ‘Vroeger trainden wij bij in kermiskoersen. Winnen interesseerde me in die dagen niet. Maar je kon er wel een vriend helpen. Als er een groepje was ontsnapt, zei ik tegen Fonske De Bal: “Kom, zet je in mijn wiel, we rijden naar hen toe.” En zo gebeurde het. Ik stapte dan af, de training zat er voor mij op. Maar Fonske reed door en won, want hij had onderweg haast niet moeten trappen. En ik had Fons blij gemaakt, en zijn ploeg. Wil je iets vangen, dan moet je aas aan je haak doen, anders vang je niets. Alleen krijgen en niets geven, dat bestaat niet.’
De familie Mintjens heeft het opgebouwd vermogen ondertussen wel gescheiden van het industrieel risico. De beleggingsmaatschapij Kima is ondertussen goed voor een opgebouwd vermogen van om en bij de 120 miljoen euro met participaties in KBC, GIMV en Resilux. Na het onverwachte overlijden op 60-jarige leeftijd van Karel Mintjens in 1993 namen zijn dochter Tania en zoon Carl het familiebedrijf over. Na onderling overleg kwam Carl Mintjens alleen aan het hoofd van Mintjens Group, de nieuwe firmanaam.
