De kunstenaar Wim Delvoye is vrijgesproken op een strafproces wegens allerlei inbreuken die hij zou hebben gepleegd bij de renovatie van het kasteel De Bueren in Melle, dat hij in 2008 kocht van een adellijke familie. Delvoye werd beticht van foute werkzaamheden in de tuin en de kasteelgracht en het plaatsen van verkeerde ramen. Ook na de vrijspraak blijft Delvoye een bitter nasmaak overhouden aan zijn jarenlange administratieve lijdensweg. “Wat moet ik hier nog beginnen?, vraagt hij zich retorisch af. Bij elke stap die ik zet, zullen ze wel iets nieuws vinden. De meeste burgers ondergaan dit soort grensoverschrijdend gedrag gelaten. Eigenlijk had ik dat punt beter kunnen maken als ik wel was veroordeeld.”
“Als ik één strategische fout heb begaan,” zegt Wim Delvoye in De Standaard, “is het dat ik heb overschat hoeveel sympathie ik had bij het publiek. Ik was een onschuldige grappenmaker, tot ik dit kasteel in Melle (bij Gent) kocht. De mensen voelen niet mee met iemand die problemen heeft met een slotgracht of een kasteeltuin.”
Wim Delvoye: “Ik heb mijn spaargeld intussen geïnvesteerd in Iran, waar ik niet gedwarsboomd word. Wat moet ik hier nog beginnen?”
Delvoye zegt dat hij geviseerd werd door het Agentschap Natuur en Bos (ANB), geholpen door de lokale politie en overheidsambtenaren. De rechter acht een deel van de feiten niet bewezen en vindt dat sommige eisen van het ANB niet in verhouding waren met de beoogde natuurdoelstellingen. Dat Delvoye zijn grachten baggert, bijvoorbeeld, is goed voor de kasteeltuin. De erfgoedinspectie, die bezwaar maakte bij de nieuwe ramen, wordt door de rechter zelfs cynisme verweten, omdat ze het kasteel heeft laten verloederen en pas is opgetreden wanneer Delvoye het als een goede huisvader probeerde te herstellen.
In hetzelfde dossier werd de kunstenaar eerder al veroordeeld wegens smaad, bedreigingen en diefstal van een camera, waarvoor hij in beroep opschorting van straf kreeg. Delvoye, die eerder bekendstaat om zijn ontvlambare temperament dan om zijn gevoel voor nuance, vindt niet dat hij de zaak zelf heeft laten escaleren. “Ik heb dit heel professioneel gedaan, misschien wel te professioneel.”
