In de ranglijst van de Rijkste Britten stijgt de staalondernemer Lakshmi Mittal terug naar de vijfde plaats, nu met een vermogen van 14,6 miljard pond of 16,5 miljard euro. Staal zit terug in de lift. En zo ook Mittal met zijn groep Arcelor Mittal. Recent lanceerde hij een overnamebod op de Italiaanse staalgroep Ilvo. Ilvo is de grootste staalproducent van Europa maar is ook virtueel failliet. Dat schrikt Mittal niet af. Eerder integendeel. De Europese Commissie keurde de overname goed mits Mittal een aantal andere fabrieken in Europa afstoot. Daartoe behoren ook de Luikse en Luxemburgse fabrieken van Arcelor Mittal. Lakshmi Mittal zal daarna enkel nog in Vlaanderen industrieel actief zijn. In Wallonië zijn ze bevreesd voor een Russische kater.
Het vermogen van Lakshmi Mittal ging mee in jojo bewegingen met die van de hele staalindustrie. En vorig jaar ging die beweging opwaarts, met een vermogen van 14,6 miljard pond komt Mittal terug op de vijfde plaats van de Britse lijst van grote vermogens. Van Mittal moet worden gezegd dat hij niet bang is van een industrieel risico. Of van Mittal moet worden gezegd dat hij perfect weet in te spelen op de politiek-maatschappelijke gevoeligheden. Hij profileerde zich als redder van het Waalse staal wanneer alle andere investeerders afhaakten. En hij redde enkele Luikse bedrijven actief in de afwerking van staal. De staalovens werden wel gesloten. Met financiële steun van het Waals gewest. Nu neemt Mittal de grootste Europese staalgroep Ilvo over. Maar Ilvo in niet alleen zwaar verlieslatend, de groep sleept ook in zijn thuisbasis Italië een zeer negatieve milieubalans met zich mee. Dat schrikt Mittal niet af. Integendeel, zo blijkt.
De Europese commissie keurde de overname van Ilvo door Mittal goed. Maar vanuit monopolie bezorgdheden moet Mittal wel capaciteit in Europa afbouwen. Hij doet dat door zijn twee fabrieken in Luik en één in Luxemburg te koop te stellen. Belangrijkste kandidaat koper is de Russische staalreus NLMK die nu al de twee laatste Waalse staalproducenten in Charleroi controleert. Voor het Waals gewest is de expansie van NLMK een probleem. Een te grote afhankelijkheid van de Russische producent is in deze Trump-tijden geen cadeau. Wallonië zou liever een andere overnemer zien. Het Duitse Salzgitter kwam al eens voorzichtig aan de neus van Arcelor Mittal ruiken maar hield zich verder gedeisd.
De vroegere Europese commissaris en liberaal boegbeeld Karel De Gucht is nog steeds bestuurder van Arcelor Mittal. Wanneer Mittal zijn Luikse vestigingen afstoot, zal het enkel nog actief zijn in Vlaanderen, meer bepaald in Gent, Geel en Genk. In die laatste twee sites beschikt Mittal over kleinere vestigingen. In Gent controleert het echter het vroegere Sidmar, één van de grootste vestigingen van Mittal in Europa.
