In Parijs is de baron Edouard-Jean Empain op 80-jarige leeftijd overleden. Met hem sterft een vermogende Belgische familie uit die haar wortels doorheen de jaren heeft verlegd van Brussel naar Parijs. De overgrootvader Empain, geboren in Beloeil, bouwde met zijn bedrijf de metro van Parijs in 1898 en meteen ook de stad Heliopolis in Caïro. Maar voor de meeste mensen zal de naam Empain verbonden blijven met de ontvoering van Edouard-Jean Empain in 1978. De 40-jarige ondernemer was op dat moment PDG (voorzitter-directeur) van de Frans-Belgische energiegroep Empain-Schneider. Zijn ontvoerders hielden hem 63 dagen vast. Iedereen dacht dat hij was overleden. Wanneer hij toch terugkeerde, hadden de Fransen de macht gegrepen binnen de groep. Het was het industriële einde van de familie Empain.
In 2012 schreef Alain Caillol een boek over de ontvoering. Caillol was het brein van de misdaad. Hij werd er voor veroordeeld tot 20 jaar gevangenis. Caillol vertelt dat zijn extreem-linkse splintergroep een “wilde kapitalist” wou ontvoeren. Ze baseerden zich op artikels uit de satirische krant Le Canard Enchainée. Ze twijfelden tussen de vliegtuigbouwer Marcel Dassault, Liliane Bettencourt en Empain. Het werd dus die laatste.
Edouard-Jean Empain had twee dochters en een zoon. Geen van hen allen kon hem opvolgen. Empain stond 10 jaar aan het hoofd van zijn bedrijf. Hij maakte zich tot op het einde boos dat zijn naam meer geassocieerd werd met de ontvoering dan met zijn industrieel succes.
