Paul Breuls: slachtoffer of oplichter?

corsan-tax-shelterVolgens de 65-jarige filmproducer Paul Breuls werd zijn bedrijf Corsan het slachtoffer van zijn eigen succes. Corsan trok private investeerders aan die via het tax shelter systeem een mooie return op hun geld kregen beloofd. Maar het systeem was zo succesvol dat de overheid er een rem opzette. Waarna Corsan in moeilijkheden kwam. Larie en apekool, zeggen de tegenstanders van Breuls. “Alleen zijn advocaten betaalt hij correct. De rest betaalde hij niet, gedeeltelijk of veel te laat.”



In het dossier Corsan is er voor de rechtbank sprake van meer dan 1.300 gedupeerden, samen goed voor een financiële put van 200 miljoen euro. In diverse kranteninterviews ontkent Breuls dat getal. Volgens de Limburger is zeker de helft daarvan al terugbetaald. Blijft natuurlijk nog altijd 100 miljoen over dat niet is terugbetaald. Komt daarbij dat de federale overheid geen nieuwe fiscale attesten wil verstrekken aan de investeerders. Volgens Breuls omdat ze er niets van begrijpen en omdat de staatskas leeg is.

Volgens de gedupeerden werkte Corsan een soort piramidesysteem uit waarbij de ene belegger zijn geld terug betaald krijgt door de inbreng van volgende belegger. Breuls ontkent dat ten stelligste. Hij vreest ook geen strafonderzoek: “Als dat er nog niet is, zal het er wel van komen. Ik ben daar niet bang voor. Wij werken correct. Al wat geschreven wordt over malversaties, klopt niet. De controleurs weten te weinig waar ze het over hebben. Eén controleur vroeg mij wat producers eigenlijk de hele dag doen. En de BBI wil niet aanvaarden dat we in Georgia (VS) forse voordelen kregen voor het draaien van Killing Season daar, terwijl dat in de filmwereld de gewoonste zaak is.”

paul-breuls
Paul Breuls

In een opiniestuk in De Standaard wond filmregisseur Jan Verheyen er geen doekjes om. “Breuls speelt in de Champions League van oplichters.” Breuls werd in 2014 veroordeeld voor schriftvervalsing en oplichting maar dat noemt hij zelf een domme fout uit het verleden. Advocaten wijzen ook naar de Britse vennootschap Wildkite. Die is in handen van Paul Breuls en zijn echtgenote Marie-Louise Van Thilt, zus van de Marcel Van Thilt, beiden gedomicilieerd in Monaco. In het dossier van Corsan claimt Wildkite 25 miljoen euro alhoewel niemand kan aantonen waarom precies. De rechtbank verwierp de vraag dan ook.

Breuls noemt de huidige situatie vreselijk. “We zijn op een zeer agressieve, boertige, unfaire manier keihard aangepakt, ook in de media. Dat weegt heel erg. Het geeft een heel akelig gevoel over wat ook in dit land de overheid ineens met je kan doen. Hoe een onderdeel van de administratie ineens met een verbijsterende agressie kan optreden. Maar we gaan door. De rechtszaken horen er helaas bij. Kijk, op een andere schaal weliswaar, naar Apple en Google. Ik laat ook klachten wegens laster en eerroof opmaken, hoewel ik mij liever alleen met mijn eigen zaken bezig houd. Nee, ik zeg niet tegen wie. Wie de schoen past..” zo zegt hij in het Belang van Limburg.