77 jaar is hij geworden, de zanger en componist Lou Deprijck. De Belgische producer verkocht om en bij 38 miljoen singles. Zijn meest bekendste producties zijn Lou & the Hollywood Bananas, Two Man Sound, Plastic Bertrand en Viktor Lazlo. Hij scoorde verscheidene wereldhits. Van de single Disco Samba, uitgebracht onder het pseudoniem Two Man Sound, werden alleen al in Mexico 1,2 miljoen exemplaren verkocht. Toch zijn we er nooit in geslaagd van Deprijck een beeld te maken van zijn opgebouwd vermogen. Zijn bedrijf ‘Buy my records – BMR’ lijdt al enkele jaren een een slapend bestaan. In de Verenigde Staten beheerde hij een gelijknamige vennootschap. Hij woonde jaren lang in Pattaya, Thailand maar keerde recent terug naar Lessine, zijn Waalse geboortedorp aan de taalgrens nabij Geraardsbergen. Hij moest wel terugkeren, gedwongen door ziekte en verzorgd in een Brussels ziekenhuis. Deprijck staat op het niveau van Adamo en Jacques Brel. Hij verdient een plaats bij de artiesten van de Rijkste Belgen.
Deprijck bracht zijn jeugd door in Lessine, Lessen in het Vlaams, en in Geraardsbergen in de Vlaamse Ardennen. Op zijn zestiende verlaat hij de middelbare school om aan het werk te gaan bij de toenmalige Belgische telefoonmaatschappij RTT (Regie voor Telegraaf en Telefoon) in Brussel waar hij overnacht in de slaapzalen van het bedrijf. Van zijn opgespaarde vakantiedagen maakt hij gebruik om elke maandag naar Londense West End te reizen. Daar woont hij in The Marquee Club de optredens bij van zijn favoriete rockgroepen zoals The Who, Cream, The Move en andere hardrockbands die hem in de jaren 1970 en 1980 zullen inspireren als producent en zanger in de Belgische popscene.
Zijn verhaal concentreert zich dikwijls op de wereldhit ‘Ça plane pour moi’ waarvan hij de enige zanger is en niet Roger Jouret aka Plastic Bertrand. Twee uitspraken van de rechtbank bevestigen dat. Sinds 1977 is Lou Deprijck de producer van het nummer ‘Ça plane pour moi’. Bovendien heeft hij de muziek gecomponeerd en de tekst zelf gezongen. Plastic Bertrand heeft dit altijd betwist. In het Nederlandse programma Top 2000 was op 29 december 2010 een reportage te zien waarin Lou Deprijck zijn visie gaf op de kwestie en uiteenzette dat zijn stem volgens de experts na 30 jaar nog steeds hetzelfde was. De reden dat hij indertijd niet zelf het nummer vertolkte had te maken met het feit dat hij zich voor de geloofwaardigheid geen derde imago kon veroorloven naast de andere twee en daarom Roger Jouret bereid had gevonden het nummer als Plastic Bertrand te playbacken. Verder gaf hij aan dat de tekst een onsamenhangende stortvloed van woorden was van iemand die dronken was.
