Begin jaren zeventig van de vorige eeuw was Luc Thijs technisch ingenieur scheikunde bij het filiaal van Siemens in Lanklaar. Als verantwoordelijke voor de kwaliteitszorg moest hij vaststellen dat veel laklagen foutief waren aangebracht op de producten. Bovendien werd dat lakken uitbesteed aan bedrijven buiten België. Na de werkuren ontwikkelde Thijs thuis in de garage betere lakprocessen. Het werd de start van Alro. De onderneming bouwde productie eenheden uit in Dilsen-Stokkem en Genk, in Heerlen in Nederland en in Tranava in Slowakije.
Het bedrijf heeft een indrukwekkende klantenportefeuille: alle belangrijke Europese autogroepen zijn kind aan huis bij Alro: Audi (ook de e-tron in Vorst), BMW, Daimler, PSA Peugeot Citroën, Volkswagen Groep en Volvo Trucks.
In 1998 trok Thijs het Britse investeringsfonds Barclays Private Equity aan als grootste aandeelhouder , goed voor 48%. Maar dat huwelijk liep faliekant af. Selfmade man en ondernemer Luc Thijs kon niet overweg met de Angelsaksische methodiek van procedures, regeltjes en deugdelijk bestuur, die weinig affiniteit had met de werkvloer. Hij moest zijn bedrijf in 1999 loslaten en opstappen als CEO, na aanhoudend geruzie. Maar al een jaar later kwam hij terug via de grote poort en herwon hij een controlebelang van 86 procent in Alro. In 2005 werd hij weer alleenheerser.
En toen volgde de crisis van 2009. “De toekomst hing toen aan een zijden draadje”, verklapte Thijs in 2015 aan Het Belang van Limburg. “Het was alsof de wereld ineenstortte. Van de ene dag op de andere verloren we 70 procent van ons orderboekje.” De omzet dook van 148 miljoen euro in 2008 naar 50 miljoen euro een jaar later. Een beenharde sanering volgde, met bijna 400 ontslagen. In volle crisis nam Luc Thijs voor de tweede keer een externe financier in huis: LRM. Het Limburgse overheidsvehikel bleef tot in 2012. Luc Thijs, die 73 was in 2019, en zijn kinderen Tom (48) en Elke (45) zijn bestuurder, maar ze zijn niet operationeel actief. In 2019 werd de GIMV meerderheidsaandeelhouder van Alro.
