Eind vorig jaar heeft de Brusselse vastgoedinvesteerder Gérald Hibert zijn nieuwe holding Prime Assets Capital gekapitaliseerd met 261 miljoen euro. Hij bracht daarvoor al het vastgoed in dat hij bezit in Frankrijk en dat overkoepelt is in de sub-holding Sogefif. Maar meteen werd ook duidelijk dat die volledige waarde van 261 miljoen euro in pand is gegeven aan de Britse vastgoedfinancier Trimont Europe Ltd. Nog opmerkelijker is het feit dat Hibert, die in de vastgoedwereld gekend staat als een ‘lonely wolf’ twee externe bestuurders heeft moeten toelaten in Sogefibel, zijn centrale holding die onder meer zijn belangrijke portefeuille aan Brussels vastgoed herbergt. Eén van die twee bestuurders is de vertrouwenspersoon van Caroline de Spoelberch, telg van de gelijknamige AB Inbev familie. Het is niet duidelijk wiens belangen beide bestuurders moeten verdedigen. Hibert moet een zwaar programma van desinvesteringen afwerken om de kop te kunnen bieden aan zijn schuldenlast.
Jean- Edouard Carbonelle en Erard de Becker werden deze zomer benoemd tot bestuurder van Sogefibel. Normaal loopt hun mandaat eind deze maand af. Het lijkt er op dat beide vastgoedspecialisten een controlerende functie waarnemen. Door ons gevraagd geeft de immer discrete en quasi onbekende Hibert geen commentaar. Jean-Edouard Carbonelle was van 2012 tot 2018 CEO van de vastgoedgroep Cofinimmo. Erard de Becker is onder meer terug te vinden als adviseur van Caroline de Spoelberch. Zo kwam hij tussenbeide bij het opruimen van het kraakpand in de Louisalaan 143 dat ondertussen door de eigenares burggravin Caroline de Spoelberch volledig is gerenoveerd als kantoorgebouw.
Met de Louisalaan zitten we meteen in de core business van Gérald Hibert. De Brusselaar investeerde de voorbije jaren zwaar in de drie winkelgalerijen van de Brusselse Louizalaan. Zijn programma van renovatie daar lukt echter niet. Tegenover zijn portefeuille van 1,3 miljard euro aan vastgoedinvesteringen stond eind 2022 789 miljoen euro schulden waarvan 65 % gedekt is door een vaste rente maar 35 % de stijgende marktrente volgt. Om zijn bedrijf financieel boven water te houden moet Hibert zijn huurinkomsten met 14 % optrekken tot 51 miljoen euro. Tegelijkertijd zette hij een verkoopprogramma op dat in de periode 2023-2026 300 miljoen euro moet opbrengen. 65 miljoen daarvan zou vorig jaar moeten zijn gerealiseerd, goed voor 15 miljoen euro bijkomende middelen. Het is niet duidelijk of dat in deze moeilijke markttijden is gelukt. Sofigebel publiceerde nog geen cijfers voor 2023.
Van Gérald Hibert zijn zo goed als geen persoonlijke details geweten. Wel staat hij bekend als een staalharde onderhandelaar. “Als je zaken wil doen met hem, doe je er best aan je contract goed te lezen en waterdicht te maken. Hij verpulvert de prijzen en is er nog steeds niet te beroerd voor om zelf de goedkopere tegels te zoeken voor een project.”, zo zei ooit een anonieme bron over hem in de financiële pers. “Hij is een serpent, maar geen schurk. Hij studeerde niet, spreekt geen woord Engels, maar hij ziet klaar, durft risico’s nemen en heeft geen koudwatervrees hoe groot ook de brok is die hij wil doorslikken. Hij wantrouwt iedereen, laat geen ruimte voor emoties, heeft geen zakenvrienden maar houdt wel zijn woord. Hij was één van de eersten die begreep hoe een handelshuur in elkaar zit.”
Maar duidelijk is nu ook dat Hibert zijn ambitieuze groei heeft gerealiseerd door zichzelf te belasten met een zware schuldenlast. In 2017 verraste hij vriend en vijand door het nieuwe Toison d’Or gebouw aan Brusselse Louizalaan op te kopen. Het gebouw staat voor 12.000 m² commerciële ruimte en biedt onderdak aan topmerken zoals Apple, Marks & Spencer, Zara en Bodum. Hibert legde daarvoor 190 miljoen euro op tafel. De deal werd de grootste ooit genoemd in België in de sector “retail high street”. Maar Hibert financierde hem wel met bankschulden. In 2019 herfinancierde hij een deel van zijn bankschulden bij de Duitse groep Allianz. Ondertussen blijft hij kritiek incasseren voor zijn beheer van de Louise galerijen. Naar verluidt zou hij 80 % controleren van de Galerie Louise, 75 % van de Espace Louise en 20 % van de Louizapoortgalerij. “Gérald Hibert probeert al jaren door winkelpandjes systematisch op te kopen de touwtjes in handen te krijgen, om zo tot renovatie over te kunnen gaan.”, schreef de lokale krant Bruzz daarover. “Het leidde tot een enorme leegstand en veel tandengeknars bij de overgebleven winkeliers. Alleen in de Louizagalerij, het deel dat uitkomt op het Stefaniaplein, is hij ondertussen in zijn opzet geslaagd.”
