De nu 70-jarige Ronald Somers stamt uit een familie die al anderhalve eeuw actief is in de scheepvaart. In de negentiende eeuw gebruikten zijn voorouders houten zeilschepen. Grootvader Gustaaf Somers liet zich in 1909 al opmerken wanneer hij het sleepschip Leopold liet bouwen op de toenmalige Boelwerf in Temse. Het was 100 meter lang, 12 meter breed en woog 2.100 ton. Zestig jaar later lieten de ooms van Ronald, Leopold en Pierre Somers, op de werf in Rupelmonde twee trendsettende vrachtschepen bouwen: Banzystad en Guido-S. Ze hadden een tonnenmaat van 3.000 ton, waren 100 meter lang, 12 meter breed en 4 meter diep.
In 2003 controleerde de familie negen tankers die hoofdzakelijk over de Rijn Nederland en Duitsland aandoen. In datzelfde jaar nam de groep het op dat moment grootste Belgische binnenvaarttankschip in dienst. Het nieuwe schip was 135 meter lang en 15 meter breed. De maximale diepgang bedraagt 4,20 meter. De tankinhoud van in totaal zevenduizend kubieke meter is verdeeld over 18 laadtanks. Daarin worden chemische stoffen vervoerd naar alle landen in Europa.
De familie Somers behoorde tot de eerste die dubbelwandige schepen introduceerde. In 2018 nam de familie de Nederlandse specialist in olietransport Vinotra over. Daarna werden de Belgische activiteiten van de Duitse groep Bomin overgekocht. Bomin legt zich toe op de levering van en de handel in brandstof en smeermiddelen voor schepen.
Somtrans stelt een goede 230 mensen te werk, hoofdzakelijk Nederlanders. Is het dan zo moeilijk Belgisch personeel te vinden? “Wij hebben geen maritieme cultuur meer, zei Ronald Somers daarover. Kijk maar naar de scheepswerven die wij de laatste jaren verloren hebben, de uitvlagging van de Belgische vloot naar Luxemburg, de uitverkoop van de Oostende-Doverlijn, onze vissersvloot die met haken en ogen aan elkaar hangt… In zulke omstandigheden kun je geen instroom van jongeren meer verwachten.”
