Het verhaal van de groep èggo begint bij Philippe Taminiaux, in een tijd dat er nog geen sprake was van keukenontwerpers. In 1979 opent hij zijn eerste Euro Center-winkel in Floreffe, in de regio Namen. Die introductie wordt een succes. Euro Center opent vanaf dat moment één winkel per jaar in heel Wallonië. Tegen het begin van het jaar 2000 zijn dat er dan een twintigtal, winkels en toonzalen met enkele uitgeruste keukens en huishoudelijke artikelen. In 2006, tijdens een bezoek aan de Milaanse designbeurs, passeert Taminiaux op de afdeling inbouwkeukens. Op dat moment begrijpt de ondernemer het volledige potentieel van de industrie. Hij creëert een nieuw winkelconcept gebaseerd op interieurkeukens. Een wedstrijd levert de naam “èggo” op. Afgeleid van het Engelse woord ei terwijl het ook het beeld van cocooning, van de familie rond de keukentafel poneert.
In 2007 worden gelijktijdig vier èggo-winkels geopend. Tweeënhalf jaar later zijn dat er veertig, allemaal geïntegreerd, dat wil zeggen zonder franchise. Per winkel houdt dat een investering in van 400.000 euro. Maar dan komt de financiële crisis van 2008. De banken trekken zich terug. Euro Center krijgt te maken met ernstige cashflow problemen. Zoon Frédéric Taminiaux, goed voor een diploma management engineering aan Solvay, werkt op dat moment als consultant bij Deloitte. Hij aarzelt niet en stapt over naar het familiebedrijf.
Ondertussen stapte ook de Duitse keukengroep Nobilia in het kapitaal van èggo. Ze controleert nu 46 % van het bedrijf. Vandaag noemt het bedrijf zich de leider op de keukenmarkt in België, met 62 winkels voor 665 medewerkers en een omzet van 145 miljoen euro in 2020. Er werden toen 19.000 keukens geplaatst door èggo. De groep is nu aanwezig in België, maar ook in het Groothertogdom Luxemburg, in Spanje en meest recent ook in Dakar, Senegal. In 2021 moet een winkel de deuren openen in Riayd, Saoudi-Arabië.
