Hein Deprez is de sterke man achter een van de grootste Europese groepen inzake groenteverwerking. Grootvader Deprez had in de Westhoek een landbouwbedrijf maar ging werken in de haven van Antwerpen en week uit naar het Waasland. Daar zijn Hein en ook zijn broer Koen en zus Veerle Deprez opgegroeid. Hein onderbrak als 21-jarige zijn studies en begon in 1983 in Belsele champignons te telen met 5 miljoen Belgische frank geleend kapitaal. Via een hele reeks overnames en strategische allianties timmerde hij aan een steile opmars in de markt van de verse groenten. Die kreeg in de jaren negentig ook een internationale dimensie onder de naam Univeg.
In 2004 verwierf Deprez Hot Cuisine, de divisie bereide gerechten van Carestel, de exploitant van wegrestaurants. De Vlaamse groente-industrieel gaat daarna op expansietocht in Duitsland en Zuid- en Midden-Amerika. In 2007 wordt Katopé, de Franse specialist in exotisch fruit, aan boord gehaald. Het jaar daarop verbaast Deprez vriend en vijand met de overname van de Duitse logistieke divisie van bananenmultinational Chiquita. In 2009 was Univeg goed voor 3,2 miljard euro omzet met 9500 medewerkers in 25 landen.
De groep bevoorraadt grote supermarkten zoals Carrefour en het Duitse Rewe met verse gesneden en voorverpakte groenten en fruit. Negen procent van de omzet komt uit het kweken en verhandelen van bloemen en planten. Hein Deprez is ondertussen ook de grootste aandeelhouder van de beursgenoteerde West-Vlaamse groep Pinguin-Lutosa, actief in diepvriesgroenten en aardappelen. In 2011 neemt hij via Pinguin-Lutosa de Limburgse groenteverwerker Scana-Nolika over.
Maar Deprez ontsnapt niet aan de crisis. De zware schuldfinanciering weegt als een molensteen op de groep. Univeg plooit zich vanaf 2011 terug op de service een handelsactiviteiten in de fruit- en groentebusiness in Europa en de VS. De kapitaalintensievere productie-eenheden worden in de etalage gezet, vooral de plantages in Costa Rica, Brazilië, Argentinië, Chili, Uruguay en Zuid-Afrika. Dichter bij huis gaat het om de kersenproductie in bijvoorbeeld Turkije. Univeg gaat ook andere niet-kernactiviteiten afstoten. Ook de bloemen- en plantendivisie staat op die lijst. Daarvoor werd ook de maaltijdengroep Hot Cuisine verkocht.
Deze moeilijke periode lijkt wel verleden tijd. Want in 2013 komt Univeg opnieuw in handen van Hein Deprez. Samen met een aantal partners zou Deprez CVC Capital volledig hebben uitgekocht. In 2006 nam CVC Capital een belang van 50 procent in Univeg, later werd dit opgetrokken naar 70 procent. En op 13 april 2015 kondigde Univeg aan te fusioneren met de Belgische bedrijven Greenyard Foods en Peatinvest. In 2015 zag het gefusioneerde Greenyard Foods het licht. Op deze manier worden ze wereldleider in groenten en fruit. Hein Deprez en zijn zuster Veerle controleren bijna 50 procent van het nu beursgenoteerde bedrijf. In 2018 kan Deprez echter de hoge verwachtingen niet inlossen. Overnamegesprekken met het Amerikaanse Dole mislukken. In Hongarije moet een diepvriesfabriek tijdelijk de deuren sluiten na een listeriabesmetting. Wanneer bleek dat een gelijkaardige en nieuwe listeriabesmetting de voorbije drie jaar voor 9 doden in Europa had gezorgd, stortte de beurskoers van Greenyard, en het vermogen van Hein Deprez, in elkaar. De banken eisten een duidelijke schuldafbouw om hun vertrouwen in het bedrijf te behouden. Een zogenaamd “transformatieplan” uitgevoerd door de nieuwe externe CEO Zwaaneveld zorgde er voor dat de groep overleefde. Ondanks de verliescijfers geloven de banken opnieuw in de verdere afwerking van het ‘transformatieplan’. Ze geven het bedrijf daarvoor nu de tijd tot eind 2021.
Naast fruit en groenten investeert Hein Deprez ook in vastgoed. Sinds 2011 is hij de nieuwe eigenaar van het Kasteel van Male. In de zomer van 2006 kocht hij het kasteel van Belsele bij Sint-Niklaas, met een park van 4 ha, inclusief omwalling en vijver, een site die dateert van 1236. Daar woont hij vandaag nog met zijn gezin. Deprez is ook de eigenaar van een oude boerderij op de flank van de Monteberg aan de zuidelijke kant van de Kemmelberg in Heuvelland. Die restaureerde hij als buitenverblijf en in de omringende weiden kweekt hij op kleine schaal een oorspronkelijk Vlaams paardenras (via import uit Noord-Amerika) dat hier zo goed als uitgestorven was.
