Familie Haspeslagh [61]

Philippe Haspeslagh

Vermogen € 624 880 000
Gekend als Ardo
Activiteit Diepvriesgroenten- en fruit
Inplanting Ardooie-Koolskamp
Tendens Dalend
Huidige positie 61


West-Vlaanderen telt in zijn rangen een aantal werledwijd actieve diepvries groenten bedrijven. De grootste onder hen is het familiebedrijf Ardo, eenvoudig weg de afkorting van Ardooie, in handen van de familie Haspeslagh. Met 4.000 werknemers, 17 fabrieken en 1,3 miljard euro omzet is de groep veruit de grootste producent en verkoper van diepgevroren groenten en fruit. En begin 2024 kwam de familie in het nieuws met een opmerkelijke gebeurtenis. De Haspeslaghs verkochten 20 procent van de aandelen van hun bedrijf aan The Nest, het investeringsvehikel van Els Thermote. Zij en haar zus maakten fortuin met de Waregemse specialist in onderdelen voor heftrucks TVH . Meteen werd ze ook bestuurder bij de holding van Ardo. Het is een historische en grote stap, want voor het eerst is Ardo niet meer voor 100 procent in handen van de oprichtersfamilie.

Dat het in maart 2024 tot een aandelenherschikking kwam, was geen verrassing voor de zeven neven die samen het bedrijf controleerden. Ze beslisten in 2014 om minstens tien jaar samen door te gaan en dan hun kinderen te vragen hoe het verder moest. 2014 was het jaar waarin ze Ardo Group creëerden door hun twee familiebedrijven te fuseren: Dujardin en het toenmalige Ardo. Dat eerste werd in de jaren 60 opgericht door Richard Haspeslagh en was in handen van zijn zoons Philippe, Paul en Marc. Ardo werd in de jaren 70 gesticht door Richards broer Edward en was eigendom van Bernard, Ignace, Jan en Xavier. De krachtenbundeling gebeurde om sterker te staan in de concurrentiestrijd. Als gevolg ervan steeg de omzet de voorbije tien jaar met zo’n 60 procent.

De intrede van Els Thermote luidde een generatiewissel in bij Ardo. Dit jaar 2024 geeft de laatste van de neven zijn operationele rol op: Bernard Haspeslagh. ‘In september ben ik 65 jaar en is het goed geweest, na 43 seizoenen’, vertelde hij daarover aan de Tijd. De voorbije jaren legden Jan, Ignace en Paul Haspeslagh hun managersfuncties neer. Tegelijk maakten al zes van de 21 kinderen van de neven hun opwachting in het bedrijf. De kinderen waren ook nauw betrokken bij de aandelenherschikking, zegt Philippe Haspeslagh. Die werd mogelijk omdat de tak rond Ignace Haspeslagh zijn belang in Ardo besliste terug te brengen en Xavier zijn aandeel in de groep volledig wou verkopen. Die laatste richtte samen met zijn zoon, dochter en schoonzoon Stockhabo op, een bedrijf voor de opslag van gekoelde voeding. De vijf andere neven kochten een deel van de op die manier vrijgekomen aandelen.

De generatiewissel legt de weg open naar de intrede van de vertegenwoordigers van de derde generatie. En dat is een delicate uitdaging. Een update van het familiecharter moet dat mee in goede banen helpen leiden. Dat charter regelt hoe de familie het bedrijf bestuurt en moet als leidraad dienen om een eventueel familiaal conflict te ontmijnen. Centraal daarin staat de volgende boodschap: wie in het bedrijf actief wil worden, moet eerst elders managementervaring opdoen. Daarbij moet ook worden gesolliciteerd voor een bestaande job. Er worden geen nieuwe functies gecreëerd louter en alleen om de familie een job te geven.

Emilie, Quinten en Margot Haspeslagh zijn sinds enkele jaren manager bij Ardo. Liesbeth en Michel zetelen dan weer in de raad van bestuur van de operationele vennootschap. Zij zijn samen met de neven Jan en Bernard de familiale vertegenwoordigers in het bestuur, waarin ook de onafhankelijke bestuurders Stefaan Decraene (Rabobank), Jan Vander Stichele (Lotus Bakeries), Jules Noten (ex-Vandemoortele), Anouk Schoors (The Nest) en Conny Vandendriessche (Accent Jobs) zitting hebben.

Dat Els Thermote zij net als de Haspeslaghs West-Vlaamse is, helpt ook. De families kennen elkaar al lang. ‘Mijn vader kocht zijn eerste vorkheftruck bij Paul Thermote, de vader van Els’, zegt Philippe Haspeslagh. ‘Het is net alsof we er een nieuwe familietak hebben bijgekregen. Zij en wij hebben hetzelfde ondernemersinstinct. Ze wou ook graag investeren in duurzame landbouw. Een andere troef is dat ze voor TVH meer dan 15 jaar manager is geweest in de Verenigde Staten, een van onze groeimarkten. Als het niet The Nest was geworden, dan had onze familie de aandelen allicht alsnog zelf gekocht.’