De Rode Duivels hebben samen met de bond een merkwaardige constructie opgezet om hun rechten te verdelen. Het gaat met name om een stille handelsvennootschap, een samenwerkingsovereenkomst zonder rechtspersoonlijkheid waarbij één of meerdere vennoten werk leveren en naar buiten treden, terwijl één of meerdere investeerders op de achtergrond mee genieten van de activiteiten van de werkende vennoot. In casu is de bond de werkende vennoot en zijn de spelers de stille vennoten. De handelsvennootschap beheert de portretrechten van de spelers en keert die ook uit. Zo blijkt dat elke speler voor de Brazilië-campagne om en bij 33.000 euro heeft ontvangen als portretrechten bovenop de vaste premie van 350.000 euro per speler. Ook opmerkelijk, trainer Marc Wilmots is geen vennoot in de overeenkomst en is dan ook zo goed als nooit te zien in de promo’s van de bond.
In theorie ziet dat er oké uit maar zoals zo dikwijls met geld gebeurt, loopt als in de praktijk net iets anders. Een stille handelsvennootschap moet geen rekeningen publiceren. Er kunnen kosten worden ingebracht door de werkende vennoot die in mindering worden gebracht van de uitkeringen. En nu blijkt dat de spelers, naar eigen zeggen, zo goed als niets weten hoe de bond de grootte van de uitkeringen bepaalt. De tussenkomst van de advocaat moet daar nu klaarheid in brengen. Een aantal Rode Duivels kwamen in het kader van Luxleaks al in het nieuws omdat ze in Luxemburg holdings hadden opgericht precies om hun portretrechten fiscaal vriendelijk te beheren.