Dokter Hendrik Vanhoutte en Cecile Colle vierden in 2020 hun 65ste huwelijksverjaardag. Hendrik Vanhoutte is afkomstig uit het Gentse en werd geboren op 16 februari 1930. In 1953 studeerde hij af als dokter. Hij volgde daarna een opleiding in het ziekenhuis Sint-Annadal in het Nederlandse Maastricht. In 1962 werd hij stafchirurg in het Tieltse Sint-Andriesziekenhuis. 14 jaar later werd hij wetenschappelijk hoofdambt bij de Rijksuniversiteit in Limburg. Van 1994 tot en met 2005 was hij ook lid van de raad van het bestuur van het Sint-Andriesziekenhuis. Zijn twee jaar jongere echtgenote Cecille Colle is een geboren en getogen Tieltenaar. Ze volgde les in de kostschool in Brussel. Na haar secretariaatsstudie ging ze aan de slag in het Sint-Andriesziekenhuis als verzorgster. Haar vader was er op dat moment chirurg. Het gezin heeft drie dochters, elf kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen.
Minder bekend is het feit dat Hendrik Vanhoutte ook aandeelhouder was van de Vlaamse verzekeringsmaatschappij Noordstar. In de jaren 90 werd hij ook voorzitter van de raad van bestuur van het bedrijf. Wanneer die na een fusie met haar collega Mercator in 1999 verkocht werd aan de Zwitserse groep Baloise herbelegde Vanhoutte zijn opbrengst in Kredietbank aandelen, nu KBC groep geworden. Zo zou hij één miljoen bankaandelen hebben verzameld. Het gezin Vanhoutte telt drie dochters. Beatrice Vanhoutte is tot op vandaag bestuurder bij KBC Securities. Ze is gehuwd met John Dubaere, eigenaar van het bedrijf Omexco, product van design muurpapier.
Het gezin Vanhoutte groeide op in Tielt en wel in een bijzonder huis. Wanneer de Duitse bezetter in 1914 Vlaanderen binnenviel werd Tielt gekozen als strategische commandoplaats. Daarbij werden de mooiste herenhuizen van de stad in bezit genomen. Opperbevelhebber van het vierde Duitse leger Albrecht von Württemberg logeerde tijdens die periode in de Hoogstraat 26, nu de woning van het gezin Vanhoutte.
Moeder Cécile Colle is de kleindochter van René Colle, de brouwer die van 1933 tot 1946 burgemeester was van Tielt. “Ook in 1914 was mijn grootvader al actief binnen de politiek. Op dat moment was hij eerste schepen van de stad. Doordat hij voor zijn brouwersstudies in Duitsland had gestudeerd, kon hij een mondje Duits. De toenmalige burgemeester verwees dan ook graag naar mijn opa om de Duitsers te ontvangen.” vertelde ze aan de lokale pers. Toen de Duitsers aankwamen in de Hoogstraat 26, waar René Colle toen woonde, zorgde een sluipschutter voor een escalatie. Er was een Duitse soldaat neergeschoten en Colle moest samen met een tiental andere notabelen richting Hallentoren om er te verschijnen voor een vuurpeloten. Maar liefst 20 minuten hebben Colle en zijn collega’s er met angstzweet in de schoenen moeten blijven staan. “Toen de bevelhebber ter plaatse kwam, wisten ze dat het hun laatste seconden waren. Maar in plaats van opdracht te geven om te vuren, moest het vuurpeloton afdruipen. Een Duitse zuster uit de Heilige Familie heeft ervoor gezorgd dat de Duitse soldaten op dat moment van gedacht zijn veranderd. En maar goed ook, anders waren mijn opa en enkele notabelen bij het begin van de oorlog gesneuveld.”
Uiteindelijk overleefde opa Colle de oorlog, om later dan burgemeester te worden, maar niet zonder nog een offer te moeten doen. “De opperbevelhebber eiste uiteindelijk het huis op, het huis waar wij vandaag trouwens nog altijd wonen.” vertelt Cecile Colle, “Mijn opa kreeg meteen ook in ruil voor het huis een Ausweis om naar Nederland te vertrekken. De Duitse bezetter vertelde hem er meteen bij dat hij daar beter gebruik van zou maken, omdat ze anders niet konden instaan voor zijn leven.”
René Colle besloot wijselijk om het land te verlaten en om via Nederland naar Groot-Brittannië te trekken. Daar vervoegde hij de rest van zijn familie, die eerder het kanaal over gevlucht was. “Tijdens de hele oorlog verbleef mijn familie in Folkstone, maar mijn grootvader treinde dagelijks op en af naar Londen, waar hij wel actief bleef om de oorlog te bestrijden. Hij kon immers de Engelsen bijzonder van dienst zijn, omdat hij natuurlijk de lokalen kende en de Engelsen dus van naaldje tot draadje kon uitleggen wat zich waar bevond.”
Het huis aan de Hoogstraat was de opperbevelhebber in het oog gevallen omdat het op dat moment een van de mooiste en vooral comfortabelste huizen in Tielt was. Het huis speelde uiteindelijk een belangrijke rol in de geschiedenis van de Eerste Wereldoorlog. Zo is het bevel om de eerste gasaanval ooit uit te voeren in 1915 in het huis gepasseerd. De koerier die het bevel moest afgeven aan de troepen moest in de Hoogstraat 26 persoonlijk passeren om de handtekening van de opperbevelhebber op te halen. In 1917 blies Albrecht von Württemberg uiteindelijk de aftocht en René Colle vond na afloop merkwaardig genoeg een volledig intact huis terug.
