In 1922 werden de eerste baksten gebakken in de agrarische gemeente Ploegsteert, geprangd tussen Vlaanderen, Wallonië en Frankrijk. Vijf jaar later, in 1927, koopt Rémi De Bruyn een kleine boerderij met daaraan verbonden een steenbakkerij. Hij noemt zijn kleine plattelandsonderneming ‘Briqueteries du Progrès’. Zijn productie van kleine gevelstenen groeit gestaag in zoverre dat één spoor van de spoorweg wordt gereserveerd voor de uitvoer van bakstenen over het hele land.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog blijft de productie behouden, zij het in mindere mate. Begin september 1943 gooien Engelse vliegtuigen hun bommenlast per vergissing af boven het station van Le Touquet en de site van de Steenbakkerijen. 18 burgers sneuvelen, waaronder verschillende werknemers van de steenbakkerij die verrast werden tijdens het werk. Na de Duitse bezetting evolueert de productie vrij snel van “ordinaire boerensteen” naar de volumineuzere “tralieblok”. Die blok verhoogt het rendement van de metser en heeft bovendien een hogere drukweerstand en betere isolatiewaarden.
Na het plotse overlijden van Rémi De Bruyn in 1964 neemt zijn zoon Joseph het roer over. Een periode van verdere industrialisering breekt aan met de bouw van grotere, geautomatiseerde fabriekshallen. In 1976 beslist de familie De Bruyn om de ontgonnen kleibekkens te beheren als moerasgebied. De vzw ‘Réserve naturelle et ornithologique de Ploegsteert’ ziet het licht. Op vandaag beslaat het natuurreservaat zo’n 100 ha en biedt het onderdak aan 220 verschillende vogelsoorten.
Begin jaren ’80 slaat de economische crisis toe in de bouwsector. 2 productie-eenheden worden stilgelegd, en de productie op de andere eenheden draait op een laag pitje. Diversificatie wordt gezocht én gevonden: een deel van het personeel schoolt zich om tot mecanicien of elektricien, en de bestaande onderhoudsafdeling breidt uit waardoor nu ook voor derden kan gewerkt worden. Philip De Bruyn, zoon van Joseph, komt aan het hoofd van deze nieuwe afdeling. Onder zijn impuls wordt de afdeling ‘machinebouw’ in 1986 zelfstandig onder de naam Ceratec.
In 2013 investeert Ploegsteert in een volautomatische fabriek voor de bouw van geprefabriceerde keramische metselmuren. In 2019 volgt de overname van een productie-eenheid voor holle-betonwanden te Zonnebeke nabij Ieper. In 2020 volgt de overname van een productie-eenheid voor gewapende welfsels te Anzegem die wordt gekocht van de familie Douterloigne. Ondertussen is de volgende generatie aan zet met Louis De Bruyn en zijn neef Maxime Busschaert.