Guido Dumarey, geboren in 1959 in Oostende, kwam voor het eerst in het nieuws in 1983 wanneer hij aan het hoofd kwam te staan van New Impriver, een bedrukker van metaal ontstaan uit het failliete Impriver. In 1985 maakte hij met het bedrijf een spectaculaire miljoenensprong wanneer hij erin slaagde een derde van de verplichte signalisatieplaten volgens EG-normen voor de Belgische vrachtwagenmarkt te leveren in enkele maanden tijd. Vanaf dat moment ging het bergop met ingenieur en Vlerickboy Guido Dumarey. Dumarey maakte jarenlang furore als opkoper van de meest uiteenlopende technologiebedrijven. Failliete of bijna failliete bedrijven voor een prikje opkopen werd zijn specialiteit. Hij groepeerde zijn overnames in de holding Punch, die hij in 1999 naar de Brusselse beurs bracht. Punch groeide uit tot een holding met drie grote activiteiten: automobiel, telematica en grafische diensten. Dumarey wou van Punch op termijn een goedehuisvaderaandeel maken. Maar de vele capriolen van het bedrijf, een gevolg van de grillige lijn die Dumarey zelf volgde, maakten van het aandeel eerder een speelbal van speculerende beleggers.
Guido Dumarey wordt doorgaans omschreven als ‘een flamboyante zakenman’. Soms blijkt dat een eufemisme te zijn. Begin 2011 stond hij voor de Mechelse correctionele rechtbank terecht omdat hij een vakbondsafgevaardigde had geslagen. Het incident gebeurde tijdens de sociale onrust in het bedrijf, in de zomer van 2009 toen Punch Graphix een aantal banen wou schrappen. Wanneer vakbondssecretaris Wim Penninckx aan de poort stond en geconfronteerd werd met de grote baas van het bedrijf, moest hij enkele vuistslagen incasseren. Dumarey gaf toe dat hij door het lint was gegaan. Nog geen twee weken later vertrok hij als CEO. Tezelfdertijd werden twee automobielbedrijven die hem nauw aan het hart lagen, velgenproducent BBS en Punch Metals, uit de Punch-holding gehaald en overgesluisd naar zijn privéholding Creacorp. Punch werd ontmanteld en Dumarey legt zich nu volledig toe op Creacorp. Ook met dit vehikel is hij op zoek naar overnames in de sector van de auto-onderdelen. Zo nam hij in 2013 een versnellingsbakkenfabriek van General Motors in Straatsburg over. En hij probeerde in 2014 de persafdeling van Ford Genk over te nemen,
maar dat ging niet door. Dumarey concentreert zich op de producent van versnellingsbakken Punch Powerglide in Straatsburg die in 2016 uit de verliescijfers werd getrokken. Europa finaliseert momenteel haar nieuwe uitstootnormen, Euro 7, die vanaf 2025 voor alle nieuwe auto’s moeten gelden. Daar tegenover staat dat de verkoop van auto’s met een verbrandingsmotor vanaf 2035 in heel Europa verboden is. Grote constructeurs staan dus weigerachtig om verder te investeren in verbrandingsmotoren. Punch vult die leemte op. De groep gelooft ook dat verbrandingsmotoren buiten Europa nog een lang leven beschoren zijn. Punch is een specialist geworden in hoog technologische automatische transmissiesystemen die ook geschikt zijn voor hybride wagens.
Guido Dumarey is in de eerste plaats een no nonsense manager. Op zijn bureau staat geen computer. “Ik moet mezelf beschermen om niet begraven te worden onder de details.”, vertelde hij ooit. Zijn gsm is een oud Nokia-model, zonder internet. “Constant e-mails bekijken, is nergens voor nodig. Het is mijn taak de grote lijnen te zien: te kijken waar we over drie of vijf jaar ons geld mee zullen verdienen.” Ondertussen bouwt hij verder aan zijn privécollectie van een tiental motorfietsen en enkele racewagens. In 2019 maakt de dan 60-jarige Guido Dumarey zijn drie kinderen aandeelhouder van zijn bedrijf Punch Motive. Hij doet dat door 44 miljoen van zijn eigen geld in rekening courant over te dragen aan zijn zonen Guillaume en Maxime en zijn dochter Louise. Daarna werd dat bedrag omgezet in kapitaal van de vennootschap. Zijn drie kinderen, jonge dertigers, hebben geen uitgesproken interesse in het industriële werk van hun vader. De huidige
operatie kadert dan ook in een successie regeling. In 2022 volgde de grensoverschrijdende fusie tussen zijn Belgische en Nederlandse vennootschappen wat het vermogen van Dumarey en zijn kinderen op slag op 705 miljoen euro bracht. Dumrey zelf is niet van plan onmiddellijk te stoppen met werken. Hij wil op zijn minst tot zijn 70ste verder gaan. Ooit zei hij daar over: “Een grafschrift hoef ik niet. Ze mogen mij cremeren. En mijn as mag je uitstrooien op de parking van mijn bedrijf. Maar ik hoop wel dat het de dag nadien regent. Zodat die parking weer snel proper is.”
