Ze is 32 jaar, van Sri Lankaanse afkomst, geadopteerd in België en elke week te zien als de vriendin van miljonair Philip Cracco in de serie “The sky is the limit”. Minder bekend is dat Aisha Van Zele 10 jaar terug zichzelf profileerde als “kleurlinge” op de kieslijsten van het Vlaams Belang en door die partij ook gretig werd gebruikt als semi-allochtoon schaamlapje. Haar politiek verhaal liep echter snel op de klippen.
In 2006 is Aisha Van Zele 21 jaar jong en studente communicatie. En ze is geïnteresseerd in politiek. Ze vind haar eerste thuishaven bij de Open VLD in haar thuisstad Lokeren. Maar al snel blijkt die politieke doop niet mee te vallen. Op 11 mei 2006 schiet Hans Van Temsche in Antwerpen brutaal de zwangere Malinese vrouw Olematou Niangadou neer en het tweejarige Belgische meisje Luna Drowart dat bij haar is. Beiden overlijden ter plaatse. Wanneer de politie Van Temsche benadert, roept deze laatste: ‘Schiet mij maar neer!’ Van Temsche komt uit een extreem Vlaamse familie. Zijn tante is op het moment van de feiten kamerlid voor het Vlaams Belang. Zijn grootvader was een oostfronter en zijn vader is lid geweest van de militante en gewelddadige groep Voorpost. Toenmalig Vlaams Belang voorzitter Frank Van Hecke buigt zich in allerlei bochten om de negatieve connotatie met Van Temsche van zich af te werpen. Tevergeefs. Mathias De Clercq, toen een jonge opkomende liberaal, schrijft: “Het Vlaams Belang kan er geen afstand van nemen en wil dat ook niet. Daarvoor zitten de leiders te vast in de collaboratieretoriek van het verleden. Daarvoor zijn ze te afhankelijk van de vele schimmige randorganisaties die ze als hun natuurlijke kweekvijver beschouwen. Daarvoor jeuken hun vuisten teveel.”
“Voor een schoolopdracht kwam ik in contact met Filip Dewinter”
Voor Aisha Van Zele is die opstelling van Open VLD er te veel aan. In juni 2006 kondigt ze tot veler verrassing haar overstap aan van Open VLD naar Vlaams Belang. “Ik ben erg geïnteresseerd in politiek, maar bij de VLD kreeg ik het gevoel dat ik alleen maar mooi moest zijn en voor de rest moest zwijgen, zegt ze daarover in de pers. Ik heb een duidelijke mening over veiligheid en migranten en bij het VB mag ik die uiten. Ik wil wel benadrukken dat het VB mij niet benaderd heeft. Werner Marginet, lijsttrekker in Lokeren, heeft me voor een schoolopdracht in contact gebracht met Filip Dewinter en we zijn aan de praat geraakt. De verkiezingsgetinte reactie van de VLD-kopstukken op de recente moorden in Antwerpen zijn voor mij de druppel geweest.”
Aisha’s ouders steunen hun dochter voluit in haar keuze, benadrukt haar moeder. “De huidskleur van mijn dochter maakt niets uit. Zij is Vlaamse, en we steunen haar in wat ze doet.”, klinkt het krachtig. “Buiten mijn ouders, zussen en een nicht steunt de rest van mijn familie me niet. Ik werkte tot voor kort in een Lokerse kledingzaak in het weekend, maar daar ben ik ontslagen omdat ik voor het VB opkom. Het kan zijn dat het hard wordt, maar dat risico wil ik nemen.”, zegt een strijdvaardige Aisha.
De propagandamachine van het Belang begint daarop op volle toeren te draaien. De Antwerpse advocaat Hugo Coveliers, ex Open VLD, is op dat moment actief met een soort kartel dat luistert naar de naam VLOTT-Vlaams Belang. Hij zal onmiddellijk optreden voor Van Zele en brengt het dossier van haar ontslag voor het Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding dat op dat moment wordt geleid door Jozef De Witte, een fervent tegenstander van het Belang. Coveliers vraagt het Centrum om de zaak Van Zele grondig te onderzoeken op basis van ,”racistische discriminatie”. In zijn brief aan De Witte luidde het: ,”Ondanks uw afkeer voor de hoger genoemde, nochtans democratisch verkozen partij, vraag ik u de zaak te onderzoeken.”
Aisha Van Zele zelf wordt volop geciteerd in de communicatie van het Belang: “Vlaming zijn heeft niks met kleur te maken maar met het delen van gemeenschappelijke waarden en normen binnen een samenleving en dat is eveneens de boodschap van het Vlaams Belang. Tegenkantingen verwacht ik dan ook vooral van het linkse front, en natuurlijk ook van diegenen die zich aangesproken voelen en die er op hun beurt ook geen flauw benul van hebben waar het Vlaams Belang precies voor staat. Het begrip ‘racist’ wordt hier in Vlaanderen trouwens veel te snel onterecht en veel politici. Het Vlaams Belang heeft zijn nek uitgestoken voor mij en dat bewijst veel. Ik zal dan ook mijn nek uitsteken voor het Vlaams Belang.”
‘Als een kat in een viswinkel bevalt, zijn de jongen dan vissen?’
Met 475 voorkeurstemmen wordt de jonge Aisha voor het Belang verkozen in de gemeenteraad van Lokeren. Maar al snel haalt de rauwe realiteit haar in. Na een verblijf van 16 maanden bij het Vlaams Belang maakt ze in 2007 haar overstap bekend naar Lijst Dedecker. “Ik ben geen opportuniste die een partij zoekt waar ze het meeste haar zin krijgt, zegt ze. Jonge mensen maken soms fouten, maar nu voel ik me eindelijk thuis in een partij. ” Ze haalt opnieuw de nationale pers.
Je maakte je overstap bekend via een persbericht op Belga. Is dat wel netjes?
Aisha Van Zele: “Ik wilde het spel wel eerlijk spelen en het eerst aan Werner Marginet vertellen. Maar ik was bang dat de partij een draai zou geven aan mijn vertrek waardoor het zou lijken alsof ik buiten gesmeten werd. En dat wilde ik zeker niet. Ik ga weg uit onvrede met het extremisme dat in de partij welig tiert.”
Sinds wanneer had je contacten met Lijst Dedecker?
Aisha Van Zele: “Ik voelde me in april al niet meer thuis in het Vlaams Belang, maar de echte contacten zijn pas twee weken geleden gelegd. Ik heb toen Jurgen Verstrepen gebeld en gevraagd of we eens konden praten. Toen Jurgen nog bij het Vlaams Belang zat, was hij voor de verruiming, en ik heb me daar steeds in kunnen vinden. Maar het Vlaams Belang van anderhalf jaar geleden is niet meer dezelfde partij van vandaag.”
In welke mate is het Vlaams Belang veranderd?
Aisha Van Zele: “Het extremisme heeft een enorme opmars gemaakt en daar kan ik me niet in vinden. Anderhalf jaar geleden werd gezegd dat iedereen die Vlaming is en zich Vlaming voelt, welkom is. Wel, ik ben een Vlaming, maar met een andere huidskleur dan de meeste Vlamingen. Het welkomgevoel bleef uit. Om je een voorbeeld te geven, Filip De Man (VB-kamerlid) zei letterlijk: ‘Als een kat in een viswinkel bevalt, zijn de jongen dan vissen?’ Sorry, maar daar kan ik niet meer mee leven. Twee jaar geleden mochten zo’n uitspraken niet van de partijtop en nu kan dat allemaal maar.”
Heb je spijt dat je indertijd bent overgestapt van VLD naar VB?
Aisha Van Zele: “Nee, want ik voelde me toen niet gelukkig bij de VLD. Die werd toen te links bestuurd naar mijn gevoel. Ik ben rechts, maar niet extreem-rechts. Die richting is het VB nu teveel aan het uitgaan. Als Lijst Dedecker er was geweest ten tijde dat ik weg wou bij VLD, had ik nooit bij Vlaams Belang hoeven aan te kloppen.”
Je krijgt nu wel het imago een opportuniste te zijn.
Aisha Van Zele: “Ik ben jong en jonge mensen maken nu eenmaal fouten. Ik heb wel veel geleerd uit mijn fouten. Ik kan mijn broek toch niet slijten bij een partij waar ik me niet thuis voel? Ik sta trouwens nog steeds voor dezelfde punten, met dat verschil dat ik niet extreem-rechts ben.”
Hoe zien je politieke toekomstplannen eruit?
Aisha Van Zele: “Ik ga nu apart zetelen en heel veel leren. Ik heb nog niet zo veel politieke ervaring, maar het is de bedoeling om tegen de volgende gemeenteraadsverkiezingen een volwaardige Lokerse afdeling van Lijst Dedecker op te starten. Ik heb hier mijn politieke thuis gevonden.”
Maar ook bij Lijst Dedecker wordt het niets voor Van Zele. In de politiek is het belangrijk je wagon aan de juiste trein te hangen. Jurgen Verstrepen zonk langzaam weg in zijn eigengereid politiek verhaal en ook rond Aisha Van Zele werd het stil. Tot in 2016.
