Familie Boël [10]

Harold Boël (Foto: Sofina)

Vermogen € 2 995 500 000
Gekend als Boël
Activiteit Beheer van eigen vermogen
Inplanting Court-Saint-Etienne
Tendens Stijgend
Huidige positie 10


Het verhaal van de familie Boël start in 1880 wanneer boekhouder Gustave Boël alle activa erft van zijn kinderloze werkgever Ernest Boucquéau. Een onderdeel van die erfenis is de staalfabriek Fafer (Fabrique de Fer de Charleroi) en die vormt de basis van het fortuin dat Boël de daaropvolgende decennia zal opbouwen. Wanneer Fafer in 1997 wordt verkocht aan de Franse groep Usinor incasseert de familie 5 miljard frank of ongeveer 125 miljoen euro.

De familie is op dat moment reeds volop actief in andere sectoren, zoals de holding Sofina, die risicokapitaal verstrekte aan onder meer de distributeurs Colruyt en GIB, nu Carrefour. Sofina vormt samen met een tweetal andere holdings de spil van het imperium van Boël. De familie slaagde erin zo rijk te worden door drie zaken te combineren: verstandig beheer van hun bedrijven, ruzie binnen de familie binnenskamers oplossen en de kinderen laten trouwen met andere rijke kinderen, dat alles overgoten met een sausje van extreme discretie. Een mooi voorbeeld van die laatste politiek kreeg de familie trouwens al vroeg ingelepeld.

Begin deze eeuw huwt Marie-Anne Boël met Charles-Emmanuel Janssen, de kleinzoon van Ernest Solvay. Meteen worden de Boëls de derde belangrijkste aandeelhouder van de chemiemultinational. Max Boël huwt dan weer met Anna Guinotte, dochter van advocaat Léon Guinotte en enige erfgenaam van Raoul Warocqué. Bij zijn overlijden laat deze staalbaron 34 miljoen frank na, wat hem rond 1900 tot een der rijkste Belgen maakt. In de geschiedenis van de familie Boël komt men veel gekende en machtige namen tegen. Pol Boël huwde Nicole Davignon, de oudere zus van Etienne. De schoonmoeder van Pol Boël was jarenlang eredame van koningin Elisabeth. En Marie-Claire Boël huwde Stanislas Emsens, de topman van het rijke mijnbouwbedrijf SCR-Sibelco.

Recent trad een nieuwe generatie Boëls op de voorgrond. De vijftigjarige Nicolas Boël werd in mei 2011 voorgedragen als voorzitter van Solvay. Naar verluidt zou de nieuwe generatie iets toegankelijker zijn dan de vorige. Een van hen gaf in 2006 zelfs een interview aan Trends, op dat moment ‘du jamais vu’. De familie bezit in het Waals-Brabantse Court-Saint-Etienne een domein dat in 1882 werd gekocht door Gustave Boël. Het omvat momenteel 2200 hectare met daarop een kasteel, een park, 14 boerderijen, bossen en talrijke huizen. Het is ondergebracht in de NV Domanoy. De Financieel Economische Tijd schatte de waarde van het domein in 1996 op 1,8 miljard frank (45 miljoen euro).

De meest omstreden telg van de familie is de kunstenares Delphine Boël. Ze stelt dat koning Albert II haar biologische vader is. Via de rechtbank wil ze een DNA-staal van de vorst bekomen om zo aan te tonen dat koning Albert II, en niet Jacques Boël, haar echte vader is. In de krant Le Soir zei Delphine Boël dat haar wettelijke vader, Jacques Boël, stappen heeft ondernomen om ervoor te zorgen dat ze niets erft. “Ik zal geen erfgenaam zijn van de familie Boël”, aldus Delphine. De rechtbank wil het dossier in februari 2017 ten gronde behandelen. Daarbij is ook koning Albert zelf gevorderd voor de rechtbank. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat een koning voor een rechtbank moet verschijnen. In januari 2020 buigt de oude Albert dan het hoofd en erkent dat Delphine wel degelijk zijn biologische dochter is. Het was vooral zijn echtgenote Paola die niet wou herinnerd worden aan het hele verhaal van het overspel van haar man en dan ook alle mogelijke stappen tegenhield.

In oktober 2020, na een juridische lijdenweg van 7 jaar, krijgt Delphine ultiem gelijk van het Hof van Beroep. Ze wordt erkend als de dochter van Albert en mag zich vanaf nu Delphine van België noemen, met haar adellijke naam Delphine, prinses van België, van Saxen-Coburg Gotha.