Wat miljardair en Anderlecht-eigenaar Marc Coucke predikt in het bedrijfsleven, “je moet de tering naar de nering zetten”, miskent hij in het profvoetbal. Of dan toch zeker met woorden voor de Kamercommissie Financiën waar hij gehoord werd als voorzitter van de Pro League, de belangenverenging van de profclubs. “Zonder alle fiscale voordelen zou onze sector 93 miljoen euro verlies draaien! Dat is niet leefbaar. Elke club zou verlieslatend worden. Op die manier maak je van een goed draaiende sector een economisch kerkhof.” aldus Coucke. Een vreemde redenering die er van uitgaat dat ploegen evenveel zouden blijven uitgeven wanneer ze hun fiscale voordelen zouden verliezen. Coucke maakte dan ook weinig indruk op de politici. Al is de kans klein dat de soep ook zo warm wordt gegeten als ze wordt opgediend. U weet het wellicht niet, maar alle Belgen samen pompen jaarlijks 130 miljoen euro in het prof voetbal.
Politici zijn soms vreemde snuiters die altijd op zoek zijn naar wat visibiliteit. Zo sluiten ze zich graag aan bij populaire sporten, zoals voetbal en wielrennen. Doorheen de jaren kon die voetbalwereld daar garen op spinnen. En wel met de creatie van twee fiscale gunstmaatregelen. Voetbalclubs moeten sinds 2008 slechts twintig procent van hun bedrijfsvoorheffing doorstorten naar de staat. De rest mogen ze houden om te investeren, in eerste instantie in de eigen jeugd. Ook de voetballers zelf genieten van een fiscaal gunstregime. Zij betalen RSZ op een forfaitair bedrag van 2.281 euro loon per maand, maximum 868 euro per maand dus. Terwijl het gemiddelde jaarloon van een voetballer in de Belgische eerste klasse 337.000 euro bedraagt. Beide maatregelen samen kosten de Belgische schatkist, u en ik dus, jaarlijks om en bij 130 miljoen euro aan inkomsten. (Lees verder onder de foto)
Nu het voetbalschandaal de boot lek dreigt te slaan, organiseren de politici enkele steekvlam hoorzittingen. Marc Coucke en Pierre François, respectievelijk voorzitter en CEO van de Pro League, kwamen er zeggen dat alle schuld bij de spelersmakelaars ligt, een boodschap die enkel in goede aarde viel bij de Open VLD. Alle andere partijen stelden zich kritisch op. Ze ergerden zich met name ook aan de steunbetuigingen die enkele spelers in eerste klasse afgelopen weekend lieten zien. Ze kruisten hun armen alsof ze geboeid waren, om de aanhouding van hun makelaar Mogi Bayat aan te klagen.
Voor de Pro League staan de komende maanden dan ook in het teken van risicocontrole. Toch lijkt het er niet op dat de politieke wereld meteen alle registers zal opentrekken. Voetbal blijft te populair om te nekken, ook na de schandalen. Het hele systeem kadert trouwens in een Europees en zelfs mondiaal verband, altijd een goed excuus om voorlopig niets te doen. En volgend jaar zijn er natuurlijk ook verkiezingen.
