CORONA – VOETBALGELD – Virus (en HLN) valt ook Marc Coucke aan

De apotheker-serie ondernemer Marc Coucke blijft niet gespaard van het coronavirus. In zijn voetbalploeg Anderlecht wil hij een kleine 3 miljoen euro besparen door zijn spelers een maand loon te laten inleveren. Initieel leek dat geen probleem. Maar als puntje bij paaltje komt, voelen de spelers zich in de zak gezet. Het voorstel van hun club gaat immers verder dan wat ze hebben gedacht. Vincent Kompany zegt nu zelf met geld over de brug te zullen komen. Ondertussen wordt Marc Coucke ook hard aangepakt door de krant en de website van Het Laatste Nieuws. Coucke lijkt er daar een gevaarlijke vijand te hebben bijgekregen.



Misschien zal het u verbazen, maar eigenaars van prof voetbalploegen maken hun spelers niet graag technisch werkloos. En daar is een goede reden voor. Die heeft weinig te maken met welwillendheid. Prof voetballers betalen immers zo goed als geen sociale bijdragen op hun doorgaans riant maandloon. Het zou dan ook nogal provocatief zijn hen te laten betalen door diezelfde sociale zekerheid als technische werklozen. Vooral nu de politieke klasse al enkele maanden zeer kritisch aan het kijken is naar dat sociaal gunstregime en overweegt dat systeem fundamenteel te herzien.

Dus een beetje goodwill creëren kan geen kwaad, denken ze in het profvoetbal. Maar anderzijds moeten ook zij de tering naar de nering zetten. Alle inkomsten zijn immers weggevallen. Wellicht tot na de zomer. Dus stellen de ploegen voor dat de spelers een maand loon inleveren in ruil om niet werkloos te worden. Ook bij Anderlecht was dat zo. En initieel was dat geen probleem. Tot de spelers het voorstel van hun club in hun mail kregen. Niet enkel moesten ze een maand loon inleveren, ze moesten ook het zogenaamde tekengeld voor één maand inleveren. En dat was er over, zo dachten ze zelf, daarin gesteund door hun adviseurs en advocaten. Tekengeld is de premie van pakweg 10 % die spelers incasseren wanneer ze gekocht, of verkocht, worden van de ene ploeg naar de andere. 10 % van het overnamebedrag gaat hun richting uit. Ploegen verwerken die tekenpremie gespreid als een compensatie bij het maandloon. Die premie komt dan in mindering van het loon. Op dat loon worden geen sociale bijdragen betaald, maar de ploegen betalen wel een bijdrage voor een groepsverzekering. Wanneer die premie het loon afpunt, daalt ook de bijdrage van de ploegen in de verzekeringspremie. (Lees verdere onder de foto)

Daar hadden de spelers van Anderlecht dus niet op gerekend, dat ze ook die tekenpremie moesten inleveren. De deus ex machina kwam deze keer in de figuur van speler-manager Vincent Kompany. Die zei dat hij zelf uit eigen zak de tekenpremie zou betalen aan die spelers die dat wilden. Wat natuurlijk een moeilijke keuze is. Wie kiest om Kompany te laten betalen voor zijn tekenpremie, kiest meteen ook tegen zijn collega speler-manager. Een merkwaardige oplossing dus voor Anderlecht.

Marc Coucke heeft nog ook nog andere katten te geselen in Anderlecht. Zo is er een groeiende vete met de krant Het Laatste Nieuws. Als grootste krant van het land is dat een speler die je beter aan je kant dan tegen je hebt. Maar de relatie tussen beide is blijkbaar goed verbrod. Coucke pleitte vorige week om de competitie alsnog te hervatten in deze corona tijden. Hij hoopt op één of andere manier nog Europees voetbal af te dwingen voor zijn ploeg. En dus ook aanzienlijk meer inkomsten. Indien de competitie wordt bevroren op de huidige stand is die Europese piste voor Anderlecht uitgesloten.

Ze lachen hem vierkant uit” titelde Het Laatste Nieuws waarop hun voetbalchef Stephan Keygnaert Coucke over een volledige pagina onder de grond schoffeerde. Zijn taalgebruik liet weinig twijfel bestaan over zijn intenties. “Marc Coucke heeft niet veel vrienden meer in het Belgische profvoetbal – omzeggens geen. Hij doet het imago van RSC Anderlecht vaak meer kwaad dan goed. En dat is jammer, want zelfs zijn grootste criticasters moeten toegeven dat Coucke hemel en aarde zou bewegen om van Anderlecht weer een eersterangsclub te maken.” aldus Keygnaert die het zout graag zacht in de wonde wrijft. “Voetbal is eenvoudigweg zijn dada niet, zo gaat de commentator verder. Coucke is in het (top)voetbal niet in zijn comfortzone. Hij kan de situaties, omstandigheden en de mensen onvoldoende inschatten. Hij maakt hierdoor foute keuzes. Coucke dénkt veel van het voetbalbestel te weten, maar dat is vaak niet zo. Hij wil dan corrigeren maar doet dat veelal overhaast en emotieloos.”

Superman is van zijn paard gevallen.”, zo besluit hij. “Dat krijg je, als je nog weinig vrienden overhoudt. En als je altijd maar chicanes maakt in je beleid en in je communicatie. (..) Je gelooft Marc Coucke in veel van wat hij vertelt. Maar zijn theaterstuk van afgelopen week heeft hem in voetbalmiddens enkel nóg meer hoongelach opgeleverd.” Tja, hoe pak je dat perceptieprobleem aan?