De Rijkste Belgen Foodie: Resto Marina in Oostende, nieuw en toch weer niet

Dochter en vader Vida en Domenico Acquaro. (Foto: Marina)

DRB Foodie Nadine bezoekt Resto Marina op de winderige Oosteroever in Oostende. Ze deelt haar ervaring met u. Eigenzinnig op haar manier, ongebonden, vrij en vrank. Maar steeds met respect voor de ambitie en de durf van de horeca ondernemer. En ze weet waar ze over praat. Haar ondernemerschap in de toeristische sector zette haar er toe aan een doorgedreven horeca opleiding te volgen.



Op een frisse zondagmiddag met het plan een fikse wandeling te maken aan de Oosteroever, als bij toeval in ‘Resto Marina’ terecht gekomen. We beslisten toch te bellen voor een reservatie alvorens rechtsomkeer te maken, doch dat was overbodig. Het was er duidelijk het weekend na nieuwjaar. Resto Marina is een vaste waarde in Oostende. Op hun website lezen we: “We staan voor een heerlijke Italiaanse keuken en uitmuntende service.”

Resto Marina is het levenswerk van Domenico Acquaro, een Italiaanse Oostendenaar, afkomstig uit Puglia, die in 1973 zijn kustrestaurant opent. Sinds enkele jaren baat dochter Vida het restaurant uit. In 2019 verhuizen ze naar de Oosteroever, een nieuw stadsdeel in ontwikkeling. Het interieur is chique: marmeren elementen en messing-accenten zetten de toon, mooie gedekte tafels met de nodige privacy tussen in, een open keuken en een afzonderlijke ruimte voor groepen, een desk waar wijnen worden gedecanteerd en bereidingen in de zaal worden gemaakt.

Op hun site staat te lezen: ‘Voor de dresscode vragen we om minstens stadskledij te dragen. We zien dit als respect naar onze mensen en gasten in het restaurant.’ Voor ons geen probleem dit te melden. Het zou immers fout aanvoelen er in korte broek naartoe te gaan. De bediening en sommelier zijn onberispelijk gekleed, informatief, correct en kennen hun vak, dat is duidelijk. De gastvrouw is supervriendelijk, helpt mee en heeft aandacht voor alles wat gebeurt, het personeel evengoed.

Wie op de kaart lasagne, pizza, etc verwacht is eraan voor de moeite. Denk eerder aan een carpaccio met truffel, zeebrasem in zoutkorst, vitello tonato, spaghetti al vongole, sabayon, tiramisu … de indrukwekkende wijnkaart bevat quasi uitsluitend Italiaanse wijnen, van goed, zeer goed tot excellent, met de bijhorende prijzen. We opteren voor een glaasje uitstekende bubbels, en krijgen er twee amuses bij: een cappuccino van kreeft in een passend glas, en een meringue van kriekbier met oud Brugge kaas. De cappuccino was heerlijk, perfect gekruid doch domineerde het mooie glas champagne. (Lees verder onder de foto)

(Foto: Marina)

Als voorgerecht nemen we “gebakken Bekegemse ganzenlever selectie Filip Callemeyn” met jonagold en oude balsamico. Als hoofdgerecht de ossobucco met tagliatelle. Als wijn opteren we voor een fles “F” van San Marzano, een wijn uit de Salento van de negro amaro druif. Een fantastische wijn waarvan ook de sommelier bevestigt dat het bij de twee gerechten best kan. De wijn wordt opgediend tegen een aanvaardbare prijs van 3,5 keer de winkelwaarde.

Er valt veel te zeggen over het eten van ganzenlever. Er kan een hele polemiek op volgen maar ik ben niet beschaamd om te zeggen dat ik dat nu en dan eens graag eet. Voornamelijk naar het eindejaar toe, en bij voorkeur gebakken. Had ik dit toevallig ook niet gemaakt voor de kerstlunch bij mij thuis zeker. Bottomline: ik was dus eigenlijk nieuwsgierig en wilde stiekem vergelijken. De grootste criticus van mijn bereidingen is immers … ikzelf.

Het bord met de foie was vergezeld met gebakken appel en peer èn heel veel zoete saus op basis van balsamico. De foie verdronk bijna in saus en zoet. Jammer, hij was nochtans lekker en correct gebakken. Het is kwestie van smaak dat is duidelijk, doch mijn combinatie van foie met een chutney van mango/limoen/curry en een fijn streepje ingekookt port vond ik evenwichtiger van smaken.

(Foto: Marina)

In de zaal gebeurt ondertussen van alles. Wijnen worden gedecanteerd en altijd geproefd alvorens deze naar de tafel te brengen. Carpaccio wordt afgekruid en afgewerkt met verse truffel, geschaafd met de witte handschoenen. De vis wordt van zijn zoutkorst ontdaan en op bord gedresseerd. Een verse sabayon wordt a la minute geklopt. Een zaligheid dit nog te kunnen zien … Het hoofdgerecht wordt ingezet met de obligate parmezaanse kaas om zelf te nemen. Het vlees is boterzacht, de saus is lekker, de portie meer dan genoeg. Een dessertje nog? Wel ja een bordje Italiaanse kaas wil ik nog eens proberen. Deze zijn op punt gerijpt en geraffineerd. De ene koffie wordt geserveerd met mignardises voor twee, dat kan ik altijd appreciëren. We betaalden 266 euro voor twee personen, drank inbegrepen. Kortom, Marina is een meer dan correct adres. Je wordt er hartelijk ontvangen, er is fijne bediening en het eten is er lekker zonder meer.

Resto Marina, Hendrik Baelskaai 7a, 8400 Oostende. www.resto-marina.be.  Tekst: DRB Foodie Nadine. Alle op- en aanmerkingen en vooral suggesties voor restaurants die we volgens u moeten ontdekken, slechts één adres: drbfoodie@hotmail.com.

(Lees verder onder het logo)

Ondertussen bij de boekhouder

Domenico Acquaro is er trots op dat hij de eerste Italiaanse chef was die nu precies vijftig jaar terug een restaurant opende aan de Belgische kust. Decennia lang leverde hij kwaliteit af in zijn Ristorante Marina op de dijk in Oostende. Hij vertelde er met weemoed dat hij afkomstig was van de Salento, de arme maar warme regio uit Zuid-Italië. Zijn dochter Vida opende eerst een traiteur zaak op de Oostendse Groentemarkt. Om in 2019 de grote sprong te wagen naar de Hendrik Baelskaai, de Oosteroever waar Bart Versluys zijn stempel drukt met de gewaagde ontwikkeling van een nieuwe stadswijk. Vida Acquaro springt mee in dat risico. De familiale vennootschap Doto-A getuigt daarvan. Resto Marina krijgt daar een waarde mee van 1 miljoen euro aan vastgoed en 338.000 euro aan inrichting. Daar tegenover staat een bankschuld op lange termijn van 915.000 euro en op korte termijn van 189.000 euro. Maar de familie Acquaro kan dat aan. In het boekjaar 20-21 is het nieuwe Resto Marina goed voor een bruto marge (inkomsten min uitgaven) van 845.000 euro en een nettowinst van 184.000 euro. Vader en dochter bouwden een eigen vermogen op met Doto-A van 527.000 euro. Een mooi bedrijf met andere woorden.

U leest hier alle recensies van DRB Foodie Nadine.