Wat is er ‘sociaal’ aan een digitaal medium dat wordt opgekocht voor 46,5 miljard dollar? Niets dus. Wat is er sociaal aan Elon Musk? De rijkste mens ter wereld die zegt Twitter te zullen redden. Van wat? Voor wat? Of eigenlijk, voor wie? De ‘sociale media’ bestaan niet. Het zijn digitale ‘cash cows’ die uit zijn op uw identiteit, als noodzakelijke tussenstop naar uw geld. De Zuckerbergs, Bezossen en Musks van deze wereld zijn niet begaan met de maatschappelijke ontwrichtingen die ze veroorzaken, in tegendeel. Ze zijn uit op uw geld. Zoveel macht geconcentreerd in zo weinig handen, geeft hen bovendien een ongekende en onzichtbare invloed op de politieke besluitvorming. Politici lopen hen kwijlend achterna zoals hondjes doen met een vettige kluif. De nu 80-jarige journalist Guido Van Liefferinge spuwt zijn snijdende gal over de asociale media in zijn nieuwste boek “Fuck de media, red de pers”. Het mag cynisch zijn dat Christian Van Thillo de best geplaatste media ondernemer is die heeft begrepen wat de waarde is van data en internet. Het is precies met Van Thillo dat Van Liefferinge, ooit drijvende kracht achter het magazine ‘Dag Allemaal’, een jarenlange juridische strijd uitvocht.
Wie “Fuck de media, red de pers” doorheen de zoek databank jaagt van Gopress vindt welgeteld één verwijzing. Naar een artikel verschenen in het magazine Mo*, het onafhankelijk magazine dat zich toelegt op ontwikkelingswerk. Gopress omvat alle “klassieke” print media uit de Benelux. Maar dus geen Van Liefferinge. Nochtans, “zijn beschrijving van wat zich dezer dagen in de perswereld afspeelt, is correct en zal door insiders worden onderschreven.” zo zegt journalist en scherprechter Rik Van Cauwelaert in zijn voorwoord op het boek. Van Cauwelaert is 72, Van Liefferinge 80. Moeten zij de pers redden? Dus geen letter aandacht voor Van Liefferinge in de reguliere media. Dat komt niet door het moeilijk karakter van de man (hij is een zelfverzekerde heer, om niet te zeggen zelfbewust, zo schrijft Van Cauwelaert). Waardoor dan wel?
Citeren we nog even uit het boek van Van Liefferinge. “De eigenaars van de (a)sociale media doen alsof ze niet meer zijn dan een baas van een volkscafé die niet verantwoordelijk is voor de onzin die de klanten verkopen aan de toog. De belofte dat de internetgiganten zelf wel iets gaan doen aan de excessen via zelfregulering klinkt hol na de onthullingen door de klokkenluiders. Bedrijven worden gecreëerd om geld te verdienen. Natuurlijk hebben ze de mond vol over maatschappelijke verantwoordelijkheid, maar dat is een farce. Concurrenten die wel fair de spelregels volgen en hun verantwoordelijkheid opnemen, zijn gedoemd om te verdwijnen. Het is aan de democratische overheden om daar paal en perk aan te stellen.” (Lees verder onder de foto)
In de Benelux is Christian Van Thillo de koning van de internet data. Niet voor niets gooide hij al zijn “klassieke” redacties samen in een pool waar de internetsite HLN.be heer en meester is. Van daaruit worden persoonlijke data verzameld en verzilverd. Je kan Christian Van Thillo niet verwijten dat hij dat heeft ingezien. Integendeel. Je kan de journalisten wel verwijten dat ze daar blindelings in volgen. Niet meer wat ze schrijven is belangrijk, wel hoeveel clics ze daarmee halen op internet.
Terug naar Musk. En naar columnist Robert Reich in The Guardian. “”Vrijheid van meningsuiting” is een andere vrijheid die op rijkdom draait. In de praktijk hangt uw vermogen om gehoord te worden af van de grootte van de megafoon die u kunt kopen. Als je extreem rijk bent, kun je de Washington Post kopen of Fox News bezitten. Als je de rijkste persoon ter wereld bent, kun je een van de grootste megafoons ter wereld kopen, genaamd Twitter – en dan beslissen wie hem kan gebruiken, wat de algoritmen zullen zijn en hoe hij uitnodigt of uitfiltert leugens.” aldus Reich. Die verder gaat: “Het echte doel van Musk heeft niets te maken met de vrijheid van anderen. Zijn doel is zijn eigen onbeperkte vrijheid – de vrijheid om enorme macht uit te oefenen zonder verantwoording af te hoeven leggen aan wet- en regelgeving, aandeelhouders of marktconcurrentie – en daarom is hij vastbesloten om Twitter te bezitten. In tegenstelling tot zijn ambities om transport en interstellaire vluchten op zijn kop te zetten, is deze ambitie gevaarlijk. Het zou wel eens de democratie kunnen ondermijnen.”
“Fuck de media. Red de pers” van Guido Van Liefferinge is uitgegeven bij EPO.
