Francis Vanden Weghe is 69 jaar en werkt elf uur per dag in de perenpluk. Uit financiële noodzaak. Professioneel was Vanden Weghe manager bij de grootste Belgische producent van stropdassen. Normaal zou de man nu zorgeloos moeten genieten van zijn pensioen. Dat hij bijna aan de bedelstaf is, is mee de schuld van Jean-Pierre Van Rossem. Vanden Weghe belegde samen met de industrieel André Vanden Avenne belangrijke sommen geld bij Van Rossem. In 2007 leende André Vanden Avenne 225.000 euro aan de onervaren belegger Vanden Weghe. Maar die zegt dat geld nooit te hebben ontvangen. In realiteit ging het geld naar Van Rossem. Maar Vanden Weghe tekende wel de leningsakte. Volgens Van Rossem was dat geen probleem. Vanden Avenne zal nooit geld terugvragen, zo zei de zelf verklaarde beursgoeroe. Maar Van Rossem overleed op 13 december 2018. Nog geen maand later, op 3 januari 2019 stelde André Vanden Avenne Francis Vanden Weghe in gebreke. Tot voor het Hof van Beroep kreeg Vanden Avenne gelijk en moet Vanden Weghe de lening terugbetalen. De man is de wanhoop nabij. Of hoe Jean-Pierre Van Rossem vanuit het graf nog schade aanricht.
“Van Rossem bekeek dat pakje biljetten vluchtig en gooide het dan bijna achteloos in een kast aan zijn bureau.”
Eind de jaren ‘80 was José Piscador de grootste Belgische producent van stropdassen. Piscador ontmoette Van Rossem in Knokke. Die laatste kon de rijke ondernemer overtuigen om geld te beleggen bij hem. Waarop Piscador zijn directeur Francis Vanden Weghe naar Antwerpen stuurde met een enveloppe cash geld. “Van Rossem bekeek dat pakje biljetten vluchtig en gooide het dan bijna achteloos in een kast aan zijn bureau.” zegt Vanden Weghe. “Enkele weken later moest ik terugkeren en kreeg ik dubbel zoveel geld terug mee.” Waarop Piscador dat geld opnieuw via Vanden Weghe belegde bij Van Rossem. Dat gebeurde een aantal keer, altijd met succes. Vanden Weghe vroeg daarop aan zijn opdrachtgever of hij zelf ook kon beleggen bij Van Rossem. Wat geen probleem was. Piscador zelf was op dat moment net op tijd gestopt als belegger.
Francis Vanden Weghe belegde vervolgens een deel van zijn eigen spaargeld bij Van Rossem. Van Rossem zette Vanden Weghe samen aan tafel met André Vanden Avenne en een derde rijke ondernemer, Walter Blomme. Beiden hadden eerder al belegd bij de zelfverklaarde beursgoeroe. Met drie samen zouden ze als beleggers meer slagkracht hebben dan als enkeling, zo zei Van Rossem
“Die familie zal je niets doen zo lang ik leef”
Dat alles speelt zich 20 jaar terug af. Het succes van Van Rossem was op dat moment al tanende. Het geld is op en Van Rossem kan hij zijn beleggers niet meer terugbetalen. Op dat moment spiegelt hij zijn drie beleggers een verhaal voor waarbij hij zegt te speculeren op import van aardolie uit Rusland. Hij belooft 200 miljoen euro opbrengst aan Vanden Avenne, 100 miljoen aan Walter Blomme en 25 miljoen aan Vanden Weghe. Maar dan moesten ze eerst nog wat geld inleggen. Geld dat er niet meer was bij Vanden Weghe. Het geloof van André Vanden Avenne in Van Rossem was op dat moment blijkbaar ook verdwenen. ‘Ik heb ook niets meer.’ aldus Vanden Avenne. Waarop Francis Vanden Weghe zegt dat hij borg wil staan met zijn huis. Waarop Vanden Avenne spontaan zegt dat hij 225.000 euro wil lenen aan Vanden Weghe die het dan aan Van Rossem moet geven. Eén dag later tekent Vande Weghe de leningsakte. Naar hij zegt overhandigde Vanden Avenne de som rechtstreeks aan Van Rossem en geeft hij zelf nooit één euro gekregen. Walter Blomme bevestigt op vandaag die feiten. (Lees verder onder de foto)
‘Maak je geen zorgen, zei Van Rossem aan Vanden Weghe, teken dat maar, die familie zal je niets doen zo lang ik leef.’ Met het gekende gevolg. Er gebeurt inderdaad niets tot Van Rossem overlijdt op 13 december 2018. Direct daarna begin 2019 wordt Vanden Weghe in gebreke gesteld.
“Mijn vader is nooit financier geweest van Jean-Pierre Van Rossem”
De hele zaak komt voor de rechtbank. In eerste aanleg stelt de rechter dat de lening uit 2007 na 10 jaar verjaard is en niet moet worden terugbetaald. Voor het Hof van Beroep komt André Vanden Avenne met een addendum naar voor gedateerd op 15 december 2009. Daarin wordt Vanden Weghe aangemaand de lening terug te betalen. Vanden Weghe vecht de echtheid van de aanmaning aan maar een schriftdeskundige stelt de handtekening naar alle waarschijnlijkheid wel die is van Vanden Weghe. De rechter stelt daarop dat de verjaring van 10 jaar maar begint te lopen vanaf 15 december 2009. De in gebreke stelling in januari 2019 is dus rechtsgeldig. Het Hof veroordeelt Vanden Weghe om 261.500 euro terug te betalen te vermeerderen met de wettelijke rente. Francis Vanden Weghe is nu de wanhoop nabij en schreeuwt zijn onschuld uit. Met in zijn hand het arrest van het Hof van Beroep laat Vanden Avenne uitvoerend beslag leggen op een appartement in Knokke dat in handen is van Francis Vanden Weghe en zijn zuster.
De uitspraak voor de rechtbank werd voorafgegaan door een strafrechtelijk onderzoek, uitgevoerd door de gerechtelijke politie van Halle-Vilvoorde. Opmerkelijk genoeg ondervraagt die niet André Vanden Avenne maar zijn zoon Stefaan. Die verklaart dat zijn vader nooit financier is geweest van Jean-Pierre Van Rossem. De feiten zijn anders. In 2011 speelt Van Rossem met het idee een boek te schijven over leveringen van Belgisch uranium uit Congo voor de productie van de eerste Amerikaanse atoombommen. Hij vraagt zijn uitgever André Van Halewyck daarvoor een voorschot van 10.000 euro, geld dat hij nodig zou hebben om naar de Verenigde Staten te trekken om er zijn bronnen te controleren. Van Halewyck weigert dat voorschot echter om redenen dat Van Rossem al genoeg voorschotten heeft gekregen. Enkele dagen later staat Van Rossem terug bij Van Halewyck, nu in het gezelschap van Stefaan Vanden Avenne. Die laatste betaalt het voorschot van Van Rossem in ruil voor de opbrengst van de auteursrechten van het boek. Onze redactie kon een kopie van het boekencontract inzien, ondertekend door Stefaan Vanden Avenne op 22 februari 2011. In dat contract wordt Vanden Avenne “de financier” genoemd en engageert hij zich er toe maximum 100.000 euro te investeren in de research van het boek. We vroegen Stefaan Vanden Avenne om een reactie. “Ik heb geen commentaar op een dossier dat 30 jaar oud is.” zo was zijn antwoord. Het boek getiteld “Belgisch uranium voor de eerste Amerikaanse en Russische atoombommen” verschijnt in 2011 maar de verkoop is een ramp. De ster van Jean-Pierre Van Rossem schittert niet meer.
Deze avond start op VTM een docu reeks over Jean-Pierre Van Rossem.
