Luc Van Moerzeke ging van start als bankier bij de toenmalige Generale Bank. Hij vertelt daarover het volgende: “Het begin van mijn beroepscarrière situeerde zich in een kantoor van de Generale Bank. Daar kwam een klant om de financiering voor een rustoord vragen. De bank had daar geen expertise in en was niet geneigd om er op in te gaan, maar ik vond dat wel een interessante businesscase. Ik heb dat bestudeerd en toch ingediend. De bank aanvaardde, op voorwaarde dat ik dat wat nauwer ging opvolgen. Zodoende had ik met die klant vrij veel contact. Daar leek het ook bij te blijven, want van de bank ben ik toen overgestapt naar een investeerder. Maar op een bepaald moment benaderde die man van het WZC (woonzorgcentrum) mij opnieuw, met de vraag of ik geen zin had mee te doen met een tweede (kleine) WZC. Na heel wat overdenken kwam ik in die sector terecht. Een klein jaar later zat de man in een scheiding. Daardoor diende het scheidend koppel hun eigendommen van de hand te doen. Tenzij ik zou overnemen. Dat wou ik doen en ik nam mij voor na te gaan of ik mij in die sector kon bekwamen. Het samengaan van een business – en een sociale component leek mij alvast een leuke uitdaging.”
In 1996 ging hij van start met de overname van woonzorgcentrum Beukenhof in Kalmthout. Er volgden verschillende overnames in Vlaanderen en in 2002 werden de activiteiten gebundeld onder de naam Vulpia. Het is de koepel waaronder de exploitatietak Vulpia Care en de vastgoedtak Vulpia Real Estate opereren.
Sinds 2007 heeft de groep ook een landelijke dekking met residenties in Wallonië en de Brusselse rand. Ondertussen is Vulpia met meer dan 900 personeelsleden, 1.500 zorgkamers en 175 assistentiewoningen één van de grootste spelers in de ouderenzorg. Met een potentieel van meer dan 2.000 bijkomende woongelegenheden wil de groep haar marktpositie in de komende jaren verder versterken.
Luc Van Moerzeke herinnert zich nog de dag dat hij het Kalmthoutse rusthuis Beukenhof overnam en ombouwde tot een woonzorgcentrum met 115 bedden. De naam Vulpia bestond toen nog niet. “Die kwam in me op toen ik in Roemenië een vader zijn dochter ‘mia vulpia’ hoorde noemen. Ik kwam erachter dat vulpia van het Latijnse vulpes komt en vos betekent. Als een mens ingrijpt in het leven van de vos, dan reorganiseert de roedel zich meteen. Het verband met de zorg was meteen gelegd”, vertelde Luc Van Moerzeke in persinterviews. In 2009 had Vulpia vijf rusthuizen en stond de vzw voor een moeilijke keuze. De sector was in volle ontwikkeling. “We moesten kiezen tussen opgaan in een groter geheel of zelf groeien. Omdat Vulpia eerder atypisch is, kozen we voor de groei. In die periode deden we zeer veel overnames. Telkens zochten we naar rusthuizen in moeilijkheden. We begonnen ons ook te richten op Brussel en Wallonië. Dat maakt dat we nu ook 1.000 bedden hebben in het Franstalige landsgedeelte en 500 in Brussel.”
Vulpia kwam terug in de pers met de exploitatie van de site Tombeekheyde, het vroegere sanatorium Jospeh Lemaire in het Brabantse Tombeek. Vlaanderen subsidieerde het project met 2,3 miljoen euro. In 1993 werd het gebouw erkend als beschermd monument en bouwkundig werelderfgoed. Maar dat kon de verloedering niet verhinderen. De restauratie nam 20 jaar tijd in beslag waarvan een groot deel opging aan administratie en goedkeuringen. Het project werd uitgevoerd samen met AG Real Estate.
