Daniël Weekers werd de voorbije dagen genoemd als “strategische raadgever” van Stéphane Moreau, centrale spilfiguur in wat is uitgegroeid tot het “PS-Publifin schandaal”. Moreau ontvangt jaarlijks om en bij 1 miljoen euro voor zijn werk bij Publifin. Weekers is jaarlijks goed voor minstens 600.000 euro voor zijn adviezen aan Publifin. En die adviezen zouden alvast in kwantiteit nogal gering zijn. Met Daniël Weekers komen we terecht bij één van de meest aansprekende figuren uit financieel België en vreemd genoeg ook één van de minst bekende. Ooit liet hij zich interviewen onder de titel “Piraten zullen wij zijn”.
In de jaren ’80 van de vorige eeuw gaat de jonge Daniël Weekers van start met een innovatief project: een rijdend wisselkantoor. Een bestelwagen bouwt hij om tot een heus wisselkantoor. De bestelwagen parkeert dan aan de luchthaven van Zaventem en doet wat een wisselkantoor moet doen: geld wisselen.
En Weekers heeft succes. Zijn wisselkantoor doet goede zaken en krijgt al snel een vaste locatie in Brussel. Het is een tijd waarin de financiële controle nog lang niet zo streng is als nu. Het is met andere woorden een tijd voor de durvers. En Weekers is zo’n durver. Hij gaat zich toeleggen op het opkopen van zogenaamde beursschelpen. Beursgenoteerde vennootschappen die inactief zijn koopt hij op om er bestaande activiteiten van andere ondernemingen in onder te brengen. Doorgaans gaat het om fiscaal geoptimaliseerde operaties. Zo koopt Weekers het beursgenoteerde Molens Drie Fonteinen wanneer haar eigenaar, de familie d’Andrimont, een forse fiscale boete oploopt wegens de verkoop van bakkerijproducten in het zwart.
Weekers brengt zijn activiteiten onder in de beursgenoteerde holding Defi, wat in het Frans zoveel wil zeggen als ‘uitdaging’. Aan de toenmalige beurskrant Financieel-Economische Tijd geeft hij een groot interview weg onder de titel “Piraten zullen wij zijn”. In het dossier van Molens Drie Fonteinen duikt later de naam op van Philip Croshaw, een inwoner van het fiscaal paradijs Sark. Op dat Britse eiland blijkt Croshaw 1.300 spookvennootschappen te hebben opgezet. Hij zal later voor 15 jaar uit zijn economische rechten worden ontzet.
Zoals elke goede piraat loopt ook Weekers wat averij op. Hij wordt voorzitter van de beursgenoteerde holding Comuélé, een oude koloniale vennootschap. Comuélé is een lege schelp die echter opnieuw wordt opgevuld, eerst door Joodse financiers uit New York, later door de Russische maffia. De zaak kapseist en er blijft een grote financiële kater achter. Weekers wordt teruggeslagen. In 1992 wordt hij genoemd in het zogenaamde “Rapport Atlas”, een rapport opgemaakt door twee Luikse Rijkswacht-speurders. Centraal in Atlas staat de financier Felix Przedborksi. Die wordt daarin omschreven als een heuse spilfiguur in allerlei grote criminele dossiers. De speurders noemen Weekers een mogelijke opvolger van Przedborski. Maar aan het rapport, dat nooit volledig is afgewerkt, komt geen vervolg.
Przedborski, die vorig jaar overleed, was wel een goede bekende van de toenmalige PS-voorzitter André Cools die in 1991 koelbloedig wordt vermoord. Daniël Weekers genoot de bescherming van Cools. Raakpunt tussen beiden was de betaalzender Canal +, later omgevormd tot BE TV, en de Waalse kabelmaatschappijen, verankerd in een aantal intercommunales. Weekers was aandeelhouder van BE TV. Die BE TV werd later verkocht aan Tecteo, de voorloper van Publifin en mee onder controle van Stéphane Moreau. Wanneer de krant Le Soir in 2013 schreef dat Daniël Weekers persoonlijk in naam van BE TV de plezierreisjes betaalde van Stéphane Moureau en PS-burgemeester Alain Mathot naar Las Vegas, kregen ze meteen de rekening gepresenteerd in de vorm van een gerechtelijke claim van 6 miljoen euro.
De voorbije dagen gaf Daniël Weekers geen commentaar op het dossier Publifin. Weekers is afgevaardigd-bestuurder van BE TV en directeur strategie van de Waalse kabelmaatschappij VOO, de tegenhanger van Telenet in Vlaanderen.
