De wet stelt dat iedere Belg gehouden is het Belgische Staatsblad te lezen. Die wet zegt er wel niet bij wanneer dat moet gebeuren. Anders hadden we nu al langer geweten dat koning Albert en koningin Paolo in mei dit jaar hun huwelijkscontract hadden aangepast naar een volledige scheiding van goederen. Die beslissing volgde drie maand na de verklaring van koning Albert dat Delphine wel degelijk zijn biologische dochter is. Meteen lag daarmee voor Delphine de weg open naar de titel van prinses. En ook naar haar wettelijk deel van de erfenis van de nu 86-jarige Albert. Maar waarnemers vermoeden dat Albert in het nieuwe huwelijkscontract een belangrijk deel van het familiaal vermogen heeft overgedragen aan zijn wettelijke echtgenote Paola. En zo meteen heeft onttrokken aan het wettelijk erfdeel van zijn biologische dochter Delphine.
Albert en Paola waren tot voor kort getrouwd volgens een huwelijkscontract met scheiding van goederen met beperkte gemeenschap. Dat lieten ze veranderen in een zuivere scheiding van goederen. Dat betekent dat ze financieel volledig onafhankelijk van elkaar zijn. Het gewijzigde huwelijkscontract moet bekend worden gemaakt in het Staatsblad. De precieze verdeling van het vermogen tussen beide echtgenotes echter niet. Wanneer Paola bijvoorbeeld 80 procent van het familiaal vermogen heeft toegewezen gekregen, gaat het wettelijke gereserveerd deel daarvan naar haar drie biologische kinderen: Filip, Astrid en Laurent. Albert blijft dan achter met 20 procent. Eén achtste van die 20 procent is dan het wettelijk erfdeel van prinses Delphine. Op die manier wordt het familiaal erfdeel voor Delphine gedecimeerd.
Zowat alle analyses wijzen in die richting. Waarnemers wijzen ook op de ondertussen beruchte foto waar Delphine ietwat ongemakkelijk in het gezelschap zit van Albert en Paola. Die foto werd gemaakt in oktober 2020, vijf maanden na de wijziging van het huwelijkscontract. Op tafel staat een schotel met zes koekjes, twee voor elk. Die foto moest de terugkeer naar de menselijkheid bewijzen van de koude koning Albert die zijn dochter decennia lang brutaal elke affectie en erkenning heeft ontzegd. Een terugkeer weliswaar onder juridische druk, maar toch. Die thesis hield maar enkele dagen stand.
“Het decor op Belvedère was te kil en ambtelijk voor diepgaande zielenroerselen. Albert droeg mocassins en Paola winterschoenen alsof ze weer haastig de hort op moesten. Verzoening is een werkwoord en zo zag het er niet uit, die namiddag op Belvedère. De drie hoofdrolspelers verstijfd in hun koninklijke korsetten.” zo schreef de oude journalist Hugo Camps nog diezelfde dag. “Verzoening is mooi, maar zelden oprecht, zo ging hij verder. Het verleden blijft altijd hangen, alle grote woorden ten spijt. Er is van alle partijen op zijn minst een rituele zuivering nodig.” Die rituele zuivering lijkt nu verder weg dan ooit.
