VOETBALGELD: Het probleem Gheysens van Tania Mintjens heet Docora

Paul Gheysens op het balkon van het Antwerpse stadhuis (links) naast burgemeester Bart De Wever. (Foto: Belga Images)

Tania Mintjens, door Ghelamco-eigenaar en Antwerp-eigenaar Paul Gheysens omschreven als “het probleem Mintjens”, heeft een interview gegeven aan Gazet van Antwerpen, noblesse oblige. Een éénmalig interview benadrukt ze. Zonder foto. Daarin omschrijft ze duidelijk dat het Paul Gheysens in het voetbal maar om één ding te doen is: het bouwen van tribunes. De nieuwe tribunes van Antwerp op de Bosuil zijn eigendom van de NV Docora, dochter van Ghelamco. De ploeg betaalt jaarlijks 3,5 miljoen euro huur aan Docora. Normaal moet de nieuwe tribune 4 op de Bosuil daarmee in 15 jaar zijn terugbetaald. “Kijk, Paul Gheysens heeft een stadion in Gent gebouwd, hij heeft een Eurostadion willen bouwen in Brussel, hij heeft ook een bod gedaan op Anderlecht en heeft zelfs Union willen kopen. Allemaal met de bedoeling om er een stadion te bouwen. Toch? En daarna? Om te verkopen?” Toch doet ze via de krant een voorstel aan Gheysens om uit de impasse te raken.

De grond verkopen doet ze niet, maar de club annex Paul Gheysens mag de Bosuilgronden dankzij een nieuw erfpachtrecht de komende 99 jaar blijven gebruiken én bovendien gratis. Zij het onder een aantal voorwaarden: Ghelamco moet de nieuwe tribunes met een normale, marktconforme marge bouwen en financieren zonder bonus, er moet een supporter opgenomen worden in de raad van bestuur van de club om erop toe te zien of te allen tijde het belang van de club vooropstaat, Mintjens krijgt een soort (overdraagbaar) voorkooprecht als de club ooit zou worden verkocht en een standstill van vijf jaar waarin Gheysens belooft de club niet te verkopen en om tijd te kopen om de bouw af te werken. Een voorstel dat onderhandelbaar is, maar in beperkte mate.



In het gesprek met Gazet van Antwerpen zegt Mintjens ook hoe de gronden in haar bezit kwamen. In 2008 had de club 1,5 miljoen euro geleend van Tony Gram. Antwerp kon de laatste schijf van 500.000 euro niet terugbetalen. Om te vermijden dat Gram het stadion in handen zou kunnen krijgen en kunnen verkopen betaalde Mintjens die laatste schijf. De club beloofde dat op zes maanden terug te betalen. Gebeurde dat niet, dan werd Mintjens voor 600.000 euro extra de eigenaar van de grond. Die prijs van 1,1 miljoen euro was overigens bepaald door de bedrijfsrevisor van de toenmalige eigenaar, de NV Stadion, aldus nog Mintjens.

En dan het verhaal over de anonieme periode in 2015 waarin Patrick Decuyper de miljoenen van Paul Gheysens investeerde. Tania Mintjens: “Decuyper moest alle activa van de oude vzw onderbrengen in een nieuwe nv. Maar dat kon volgens de bondsreglementen alleen als alle schulden, en dat waren toen nog tientallen miljoenen euro, waren terugbetaald. Decuyper kon dat naar eigen zeggen niet terugbetalen, dus stelde hij alle schuldeisers voor om slechts een derde uit te betalen en de rest kwijt te schelden. Ik wilde daar absoluut ook over praten, om de ‘nieuwe’ club toe te laten te investeren, maar dan enkel op voorwaarde dat ik wist wie de mysterieuze geldschieter achter Decuyper was. Want niemand wist toen dat Gheysens achter heel dat plan zat, hè. Ik vond het maar redelijk dat ik wist voor wie ik een groot deel van m’n schulden liet vallen. Ik wilde zeker zijn dat er weer niet een of andere Tony Gram achter de schermen bezig was. De naam van de investeerder moest zelfs niet publiek gemaakt worden van mij, als ik maar discreet op de hoogte was, zou dat voor mij voldoende geweest zijn om te beginnen onderhandelen. Maar ik kreeg herhaaldelijk een ‘njet’. Natuurlijk, als al die schuldeisers hadden geweten dat een vermogend man als Gheysens achter de knoppen zat, hadden ze nooit twee derde van hun geld laten vallen, hè. Maar het was wel zijn eigen keuze toen. En dan moet je daar achteraf niet over klagen.”