VOETBALGELD – Parket daalt neer op witwasmachine Moeskroen

Pini Zahavi

Het blijft fascinerend, voetbalgeld, zwart geld en de reactie daarop van zowel de betrokkenen als de overheid. Het publieke aura rond voetbal en zijn supporters lijkt momenteel te zijn verbroken. We schrijven hier al jaren over de bevreemdende constructies rond eerste klasse ploeg Moeskroen, haar echte eigenaar, de Israëlische supermakelaar Pini Zahavi, en zijn papieren eigenaar, de Thaise investeerder Pairoj Piempongsant. Nu heeft de Brusselse onderzoeksrechter Michel Claise beslag gelegd op de rekening-courant van Moeskroen. Er is een voorlopig bewindvoerder aangesteld om de dringende betalingen te doen. De toekomst van Moeskroen lijkt gehypothekeerd.

Het federaal parket in Brussel opende in april vorig jaar een onderzoek naar schriftvervalsing, oplichting en witwassen bij de Waalse voetbalclub Moeskroen, een dossier dat los staat van de zogenaamde Operatie ‘Schone Handen’. Dat resulteerde op 14 november al tot een huiszoeking bij de club. Nu valt dus het zwaard. De verdenking luidt dat Pini Zahavi Moeskroen financiert met zwart geld. Waar dat vandaan komt? Dat zoekt  het gerecht nu uit.



De bewarende maatregel door het federaal parket kan belangrijke gevolgen hebben voor de licentie van Moeskroen. De licentiecommissie is namelijk volop in behandeling van de licentieaanvragen voor het seizoen 2019-2020, die in april worden uitgedeeld. Een van de vereisten voor zo’n licentie is de financiële draagkracht van de club.

Volgens de krant De Standaard willen de speurders nagaan of Zahavi en zijn zakenpartner Fali Ramadani – ook een bekende spelersmakelaar – in 2016 en 2017 in de praktijk de club nog altijd in handen hadden. Zahavi verkocht begin 2016 zijn club op papier maar bleef vermoedelijk achter de schermen via een systeem van stromannen en offshorebedrijven gewoon eigenaar. Volgens de reglementen van de Fifa en de KBVB is het sinds begin 2016 verboden voor makelaars om clubs in handen te controleren. Maar de voorbije jaren slaagde Moeskroen er altijd in de licentiecommissie en het Belgisch Arbitragehof voor de Sport (BAS) ervan te overtuigen dat Zahavi niet de baas van de club was.