Ze was de juiste vrouw op de juiste plaats op de juiste tijd. Ze werd een beloftevolle jonge onderneemster en politica met allochtone roots. Maar ze droeg de zaden van haar eigen ondergang in zich. In no time verwerd Sihame El Kaouakibi van een ontluikend icoon in een psychologisch drama. Haar drama toont een jonge vrouw die tegen alles in haar persoonlijkheid een plaats wil geven in de samenleving. Haar succes verbergt een verbeten persoonlijkheid die strijdt tegen de hele wereld. En dat mag beloond worden, vindt ze van zichzelf, rijkelijk beloond. Ik ben niemand iets verschuldigd, was haar adagio. Integendeel. Ook de Rijkste Belgen waren niet immuun voor haar verhaal.
De ouders van El Kaouakibi kwamen 24 jaar terug vanuit Marokko aan in België. Zoals zovele van hun landgenoten kenden ze hier taal noch gewoonten. Als kind uit het gezin van zeven moest Sihame vanaf de eerste dag vechten voor haar plaats in de samenleving. En hoe langer ze dat deed, hoe harder ze werd. “ Ik vecht al tien jaar tegen onrechtvaardigheid en wil school drop-outs een toekomst geven, en mensen over allerlei drempels en muren heen helpen.” zo zei ze vorig jaar in een interview met Humo. Ze vindt zichzelf meer geïntegreerd dan de meeste Vlamingen. Ondankbare Vlamingen die niet willen beseffen hoe hard de wereld is voor haar. “Ik ga om met kansarmen en kansrijken, ik heb geen moeite met verschillen en diversiteit. Bart Somers zegt terecht dat we allemaal nieuwkomers zijn in de multiculturele maatschappij. Veel mensen hebben het daar erg lastig mee. Ik heb al meer inspanningen gedaan om dat nieuwe Vlaanderen te doen draaien dan de gemiddelde klager die vindt dat ‘onze soort’ hier niets bijdraagt.”
En haar beeld slaat aan bij beleidsmakers en decision makers. In 2017 start ze het job- en rekruteringsplatform WannaWork. Verschillende bedrijfsleiders geven de sociale onderneemster een startkapitaal van een half miljoen euro mee. Onder hen Luc Bertrand, voorzitter van de Antwerpse holding Ackermans & van Haaren, Thomas Leysen, voorzitter van de bank KBC en broer van Open VLD kamerlid Christian Leysen, en Françoise Chombar, high-tech ondernemer en voorvechter voor vrouwelijke gelijkheid. Allen zijn ze gecharmeerd door El Kaouakibi die naar eigen zeggen de “missing link wil zijn tussen kansarme jongeren en de arbeidsmarkt”. Maar El Kaouakibi had andere plannen: ze leende 475.000 euro van het opgehaalde geld aan Point Urbain, een vennootschap van haarzelf en haar vriendin Xuan Nguyen. Onder Point Urbain valt JJ House, de hippe eventlocatie die de twee uitbouwden in het Jacob Jordaenshuis. Het geld moest daar dienen voor de verbouwing. Intussen lijkt de 475.000 euro verdwenen, na het faillissement van Point Urbain. (Lees verder onder de foto)
Datzelfde WannaWork hielp de dansschool Lets Go Urbain volgens de administratie ook met “sollicitaties en employment”. Goed voor 59.090 euro verspreid over twee jaar. Volgens El Kaouakibi was er in 2018-2019 elke week iemand van WannaWork aanwezig op de dansschool, voor een dag of een avond, voor workshops aan jongeren. Maar bij de vzw vindt de bewindvoerder daar niks over terug, ook bij WannaWork wordt niet de nodige toelichting gegeven. Waarvoor de 59.090 euro concreet betaald is, blijft een raadsel. WannaWork is op 2 februari overgenomen door een uitzendbureau. El Kaouakibi vertelde toen dat ze in totaal twintig jongeren aan werk had geholpen.
In datzelfde Humo interview analyseerde El Kaouakibi zich zelf: “Ik ben pas echt sterk geworden toen ik mijn kwetsbare kant kon omarmen. De eerste vijf jaar van Let’s Go Urban werd ik steeds harder. Ik kreeg de ene deur na de andere in mijn gezicht en werd kwaad van hoe men omging met subsidies. Er werd ook misbruik van me gemaakt. Mannen met wie ik wilde samenwerken, stuurden me flirterige berichten. Dan moest ik drie keer na elkaar chic gaan dineren, wat me totaal niet interesseert, omdat die man indruk wilde maken en me in bed wilde krijgen. Of ik werd uitgenodigd in een penthouse. Als ik weigerde, sprong dat partnerschap af. Zodra die mannen merkten dat ik te sterk was, lieten ze me vallen. Zo werd ik kwader en kwader, en bouwde ik een pantser op. Op een bepaald moment ben ik mentaal gecrasht, met hartproblemen erbovenop.” Nu blijkt dat dat pantser enkel psychologisch was en is ze ook financieel gecrasht.
