Het Brusselse parket heeft het corruptieonderzoek tegen MR-kopstuk en uittredend minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders zonder gevolg geklasseerd. De beslissing werd genomen door de Brusselse procureur des konings van de Franstalige rechtbank van eerste aanleg. Volgens de advocaat van de politicus was er geen misdrijf vast te stellen. Waar sommige onderzoeken jarenlang aanslepen, werd het vermeende dossier tegen Didier Reynders in enkele weken afgewerkt. De politieke druk was dan ook immens. Volgende week woensdag moet Reynders zich immers verdedigen voor het Europees parlement als Europees kandidaat commissaris van Justitie.
Vele waarnemers stonden wat vreemd te kijken naar wat zich de voorbije weken afspeelde in de hoogste politieke, gerechtelijke en financiële kringen. Nicolas Ullens de Schooten kwam immers naar buiten met een hele reeks vermeende corruptie aantijgingen tegen Didier Reynders. De 54-jarige Ullens was tot vorig jaar een medewerker van de Belgische Staatsveiligheid. Hij is ook de jongste zoon van Guy Ullens de Schooten, één van de Rijkste Belgen die onder meer zijn fortuin uitbouwde in de suikerindustrie. Daarmee leek Reynders een mes in de rug te krijgen afkomstig uit precies die kringen waar hij goed mee vertrouwd is.
Nadat de krant de Tijd de aantijgingen van Ullens bekend maakte, steeg de druk sterk op het dossier. Wel bleef die druk intern, In de publieke opinie bleef het stil. Op een soort geïmproviseerd perscontact stelde Ullens enkele dagen later dat hij enkel tot doel had de benoeming van Reynders als Europees commissaris te blokkeren om zo de weg vrij te houden voor een gerechtelijk onderzoek. Hij vergeleek Reynders daarbij met de Amerikaanse maffiabaas Al Capone.
Dat opzet lijkt nu volledig de mist te zijn ingegaan met de beslissing van het Brusselse parket. Het lijkt er meteen ook op dat Reynders van alle mogelijke en onmogelijke zonden is witgewassen. In elk geval ligt de weg naar zijn Europees mandaat nu breed open. Een hangend strafrechtelijk onderzoek zou zeker tegen hem zijn gebruikt. Nu dreigt dat risico enkel nog voor Sylvie Goulard, de Franse kandidaat commissaris die er van wordt beticht valse parlementaire medewerkers te hebben ingezet. Reynders mag in het slechtste geval enkele moeilijke vragen verwachten uit Spaanse hoek over het al dan niet hervormen van het Europees aanhoudingsbevel. Dat ligt politiek gevoelig omdat het aansluit bij de Spaanse verzoeken om de naar hier gevluchte Catalaanse leiders uit te leveren. België ging daar nooit op in.
