Hij vindt hem niet goed. Marc Reynebeau. De Vlaamse canon. “In de neiging om bij een officieel flamingantisch discours te blijven, boet de canon bij momenten zelfs in aan kritische zin.” Dat kan dus van zijn krant niet gezegd worden. Dat die inboet aan kritische zin. Vroeger droeg die krant rechts van haar naam een symbool in haar titel: AVV-VVK. Dat is dus al lang geleden. Dat flamingantisch gedoe. En Marc Reynebeau is een goede waarnemer. Hij neemt van alles waar. Of voor waar aan. En hij is niet alleen in zijn kritiek op de Vlaamse canon. Ook de duivenliefhebbers zijn ontgoocheld. Of zelfs boos. Hun sport is namelijk niet vermeld in de canon.
Duivenmelkers zijn al lang niet meer de oude mannetjes die in een grijze stofjas gehuld, met hun klakke op, op vrijdag hun constateur en duivenmand op hun brommer inladen en naar café De Reisduif toeren om er hun duiven in te korven. Neen, nu zijn dat dynamische jongemannen die geduldig wachten tot er een rijke Chinees langs komt die bereid is één miljoen euro te betalen voor hun prijsvogel. Duiven die zo zot waren om vanuit Narbonne in het zonnige zuiden tegen recordkoers terug te keren naar het koude natte Vlaanderen waar het alle dagen regent.
We gaan het even opnemen voor de wetenschappelijke commissie die de canon heeft opgesteld. We begrijpen die geleerde mensen dat ze de duivensport niet hebben weerhouden. In Vlaanderen kennen we immers enkel de bosduif als inheemse vogel. U weet wel, die brave, ietwat obese duiven met een witte streep op hun kraag, een priesterkraag als het ware. Vlaams dus. De stadsduiven die we kennen zijn helemaal niet Vlaams ! Neen. Die komen uit Noord-Afrika. Dat zijn oorspronkelijk rotsduiven ! Die verdwaald de zee zijn overgestoken om via Spanje in Vlaanderen te belanden. Om dan onze kerken, kathedralen, terrassen en tuinen te verwarren met Afrikaanse rotsen. Hoe kan dat nu, vraagt u zich net als ikzelf af. Monumenten verwarren met rotsen. Misschien in de Ardennen. Maar toch niet in Vlaanderen.
Marc Reynebeau spreekt niet over duiven in zijn kritiek op de canon. Marc Reynebeau is een verstandige waarnemer die al lang had begrepen dat de duiven geen schijn van kans hadden om in de canon te belanden. Trouwens, weet u waar het woord duivenmelker vandaan komt? Dat heeft natuurlijk niets met melk te maken. Duiven hebben geen uiers! Duivenmelk is een melkachtige substantie die in de krop van duiven wordt geproduceerd nadat de jongen uit het ei zijn gekropen. Hiermee worden ze de eerste dagen gevoed. Het is een kaasachtige substantie die door de jongen uit de krop kan worden gepikt. Zowel vrouwtjes als mannetjes geven duivenmelk waarmee duiven voorlopers zijn in de woke strategie. Hun melk bevat meer vet en eiwitten dan koemelk, zo leert wikipedia. En nu komt het. Normaal leggen duiven twee eieren en hebben ze dus twee jongen te voeden. Als het er in een uitzonderlijk geval drie zijn, is er onvoldoende duivenmelk en lopen de jongen een groeiachterstand op. Als een van de twee eieren niet uitkomt, heeft het jong dubbel zoveel duivenmelk en groeit het dubbel zo snel. De echte duivenmelker draait dus bij elke twee uitgebroede duivenjongen ééntje de nek om. Om de tweede sterker te laten worden. Typisch Vlaams. Ik denk dat dat ook is wat Reynebeau wil doen met die flamingantische wetenschappers. De begeleiders wachten.
