CORONACRISIS – Het einde van België

De Amerikaanse president Donald Trump legt tijdens een persconferentie uit dat het aantal overlijdens door corona per capita in de VS veel lager ligt dan in Europa, met België voorop.

Dit land zit zo ingewikkeld in elkaar dat niemand er nog durft aan te raken. Wie iets kleins wil veranderen links onderaan veroorzaakt iets groots rechts bovenaan, bij wijze van spreken. Dus hebben wij crisissen nodig om dingen te veranderen. De zaak Dutroux bijvoorbeeld, vermoorde kinderen, om de rijkswacht en de politie te hervormen. Nu zijn er geen kinderen verdwenen maar bejaarden. De impact zal post-corona erger zijn. Politici mogen alles doen wat ze willen, ze verliezen deze oorlog. Het volk is het vertrouwen kwijt geraakt. In wie? In Sophie Wilmès die in gebroken Nederlands probeert uit te leggen dat we allemaal volgzaam moeten zijn en offers moeten brengen. Dit land heeft zijn limieten bereikt. Het is niet langer bestuurbaar. Na de crisis zal dit een oplossing vragen. Als politici nog iets goeds willen doen,dat ze dan deze onbestuurbaarheid oplossen.

Het is niet de eerste keer dat de Amerikaanse president Trump op zijn eigen onbehouwen manier België in de vaart der volkeren stuwt. Eerst met “Brussels hellhole” na de aanslagen in Zaventem. Nu door België wereldwijd bovenaan de lijst te zetten van aantal overlijdens per capita door corona. Daar mogen allerlei valabele verklaringen voor zijn, bijvoorbeeld dat we zo goed als alle overleden bejaarden bij corona zetten ook al is maar 3,6 % van de overledenen bij leven getest. Op de wereldwijde schaal van perceptie staan we opnieuw enkele sporten lager.



Dit land is niet meer bestuurbaar. De coronacrisis bewijst dit. Twee citaten. Eerste de federale mondmaskerminister Philip De Backer in gesprek met Het Laatste Nieuws:

Mag er voor u een onderzoekscommissie komen na de crisis?

“Geen probleem.”

Wat zou de conclusie kunnen zijn van zo’n commissie?

“Dat er veel zaken moeten veranderen in dit land.”

Zoals?

“De totale versnippering van bevoegdheden. In een crisis heb je eenheid van commando nodig, maar hier ontbreekt dat soms en daar verliezen we veel tijd door. Dat zal een belangrijke les zijn.”

En dan Margot Cloet in De Morgen. De vroegere kabinetschef van Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen staat nu aan het hoofd van Zorgnet/Icuro, de koepel boven alle rust- en verzorgingstehuizen en niet-universitaire ziekenhuizen in Vlaanderen:

Al weken bemoeilijkt onze complexe staatsstructuur de zaken, met verschillende bestuursniveau’s met eigen taskforces en adviesorganen. Er zijn zoveel structuren waar ze overleggen, maar tussen die structuren wordt er precies niet overlegd, of toch veel te weinig. Niemand in de sector geraakt er nog wijs uit.”

De Backer en Cloet geven ongetwijfeld het beste van zichzelf. Maar indirect zijn ze verantwoordelijk voor het redden van mensenlevens en meteen ook voor het falen daarin. Decennialang heeft dit land gedobberd op de politieke onmacht om duidelijkheid te scheppen. Dus gebeurde het omgekeerde. Ziekenhuizen en terugbetalingen zijn federaal Belgisch. Preventie, thuiszorg en ouderenzorg zijn regionaal Vlaams. Ga daarmee maar eens naar de oorlog tegen corona.

Elke grote oorlog heeft zijn grote maatschappelijke veranderingen met zich mee gebracht. Met corona zal dat niet anders zijn. En mijn voorspelling is dat het dit keer dieper zal zijn.