Het gerecht in Luik is een onderzoek gestart naar de handel en wandel van de ondernemer Roland Duchâtelet binnen zijn beheer als vroegere eigenaar van de voetbalploeg Standard Luik. Dat weet de RTBf te melden. Het onderzoek komt er na uitlatingen van Bruno Venanzi in het blad Tendances. Venanzi kocht Standard Luik enkele maanden terug over van Duchâtelet. Hij beschuldigt Duchâtelet van financieel gesjoemel bij de verkoop van de Standard-speler Tony Watt. En het woord ‘verkoop’ is misschien te veel gezegd. Duchâtelet liet Watt immers zonder betaling van Standard overstappen naar Charlton, een Britse club die ook in handen is van Duchâtelet. Het gerecht gaat nu na of er in dit dossier misbruik van vennootschapsgoederen is geweest in hoofde van Duchâtelet. Deze laatste lijkt er gerust in te zijn en stelt geen fouten te hebben gemaakt.
Tussen Venanzi en Duchâtelet is het eigenlijk nooit goedgekomen bij de overname van Standard Luik. Bij de verkoop werd immers overeengekomen dat Duchâtelet 10 miljoen euro uit de likwiditeiten van de club kon meenemen als onderdeel van het overnamebedrag. Dat verliep concreet via een kapitaalvermindering ten gunste van Duchâtelet. Beide partners in de verkoop besloten dat die transactie geheim zou blijven. Maar amper enkele weken later bij de publicatie in het Staatsblad van de kapitaalvermindering wees Venanzi met een beschuldigende vinger naar Duchâtelet.
En nu geeft Venanzi, die in Wallonië enig krediet geniet als mede-oprichter van het energiebedrijf Luminus, een nieuwe voorzet. “Voor mijn komst was er bij Standard een grote salarismassa, zo zegt de Standard-eigenaar in het economisch tijdschrift Tendances, Duchâtelet hield er een andere politiek op na. Het ging om een multi-club politiek met Standard als melkkoe. Ik denk bijvoorbeeld aan een speler die werd gekocht voor 1,5 miljoen euro en die zes maand later werd verkocht aan een andere club die deel uitmaakt van het ‘Duchâtelet rijk’, zoals journalisten dat noemen. En dat voor 0 euro ! Dat is een fameuze minwaarde voor Standard. Dat is niet normaal.”
Duchâtelet voelde zich genoodzaakt zich te verdedigen tegen de aanval. Hij bevestigt de transactie met Tony Watt maar stelt dat de speler op dat moment door zowel de pers als door voetbalanalisten werd verguisd en afgemaakt. “Die speler had bij Standard een contract voor 4 jaar maar kon zonder bijkomende voorwaarden naar Charlton, zegt Duchâtelet, dat gebeurt bij alle clubs zo. Soms moet je zelfs geld bijbetalen om een speler kwijt te raken.” Duchâtelet voegt er wel aan toe dat het geval Tony Watt inderdaad wel opmerkelijk is gezien de speler nu snel zeer populair is geworden bij de Britse club. Duchâtelet zegt verder het gerechtelijk onderzoek niet te vrezen. Hij voegt er nog aan toe dat de RTBf nog een aantal openstaande rekeningen heeft te vereffenen met hem uit zijn Standard-periode en daar nu danig mee bezig is.
