Het protestants geïnspireerd pragmatisch belastingregime in Nederland is van alle tijden. Pakweg 25 jaar terug noemden specialisten het “de Dutch sandwich”, geld dat via Nederland fiscaal vriendelijk (en anoniem) in Curaçao werd geparkeerd. Vandaag gaat het veeleer over de “Polderroute”. Nederland heeft een perfect georganiseerd systeem van financiële transacties, een mooi uitgebouwd achterliggend juridisch apparaat en bovenal als land heeft het de meeste dubbel belastingverdragen met andere landen. De weg naar het fiscaal paradijs is misschien niet meer zo rechtlijnig als vroeger, de gids is op zijn minst even ervaren.
De Nederlandse staat gaat nu 4.000 zogenaamde rulings, overeenkomsten, met multinationals herbekijken. En ondertussen schaft het nieuwe kabinet Rutte de dividendbelasting voor multinationals af. Het moet toch pragmatisch blijven.