Bij de Brusselse notaris Olivier de Clippele werd eind februari dit jaar de stichting van openbaar nut ‘Charis Belgium’ opgericht. Charis is de afkorting van ‘Catholic Charismatic Renewal International Service’. Dat is de officiële naam van de katholieke charismatische beweging zoals die eind 2018 werd erkend door het Vaticaan en paus Franciscus. De charismatische beweging is geen kerkelijke beweging in de volle zin van het woord, het heeft geen oprichter of meerdere, er is geen officieel lidmaatschap. Degenen die zichzelf beschouwen als onderdeel van de Charismatische Vernieuwing, worden verenigd door de ervaring van een diepere uitstorting van de Heilige Geest, ook wel de doop van de Heilige Geest genoemd, zo leert de website van Charis Belgium. In België wordt de charismatische beweging gekoppeld aan de koninklijke familie.
Het was kardinaal Leo Suenens samen met de Ierse non Veronica O’Brien die in 1960 het huwelijk regelden tussen koning Boudewijn en de Spaanse katholieke Fabiola. Ultiem overtuigden ze in 1990 koning Boudewijn er ook van de abortuswet niet te tekenen wat meteen leidde tot de grootste grondwettelijke na-oorlogse crisis. Het geestelijke duo liet de koninklijke familie toetreden tot de Gemeenschap Jeruzalem, een beweging met sektarische trekken: lijfstraffen, gearrangeerde huwelijken, discriminatie van vrouwen en homoseksuelen. Koning Filip van zijn kant is mettertijd meer gaan aanleunen bij de Gemeenschap Emmanuel, een minder strijdbare variant van de charismatische vernieuwing.
Zoals dezer dagen uitvoerig in de media wordt toegelicht, kampte koning Boudewijn ook met het desolaat gedrag van zijn neef prins Laurent. In 1983 stuurt Boudewijn Laurent naar de Franciscaner Universiteit van Steubenville in het Amerikaanse Ohio, een opleiding die was verankerd in de beginselen van de charismatische beweging. Naar verluid is Laurent nooit eenzamer geweest dan in Steubenville waar hij elke dag naar de kerk moest. (Lees verder onder de foto)
Eén jaar later, in 1984, speelde de charismatische beweging opnieuw een rol, dit keer bij de verzoening van Albert en Paola. Dochter Astrid verbleef tijdens haar studies aan de Amerikaanse universiteit van Michigan bij een diepgelovig gezin dat lid was van de Pinksterbeweging, die nauw verwant was met de charismatische beweging. Astrid wist er haar ouders zodanig mee te inspireren dat de twee in 1984 voor de tweede keer trouwden, meteen de viering van hun 25-jarig jubileum. De hertrouw was meteen het definitieve einde van de relatie van Albert met Sybille de Selys Longchamps, die in 1982 al voor een tweede keer getrouwd was en de moeder was van Delphine, dochter van Albert.
De stichting ‘Charis Belgium’ heeft een Franstalige en een Nederlandstalige voorzitter, respectievelijk Annick Beuten en Geert Moerkerke. De zetel is gevestigd op het adres van de secretaris van de stichting Christian Dessin in het West-Vlaamse Gistel.
