OPINIE – Over een vermogensbelasting en het politiek liberale falen

Vermogen is de zuurstof om te groeien. Wie dat belast, vernietigt bedrijven.” Dat schrijven meer dan 400 vermogende Belgen in een open brief als reactie op de groeiende prestatiedrang van de linkse politieke partijen om een vermogensbelasting in te voeren. Over precies 2 weken en één dag zijn het federale en regionale verkiezingen. Wat nu gebeurt, is een politiek opbod. Maar toch. De vermogende families moeten ook in eigen boezem kijken. Zelf hebben ze de voorbije jaren, of decennia, niet geanticipeerd op de groeiende druk naar een vermogensbelasting toe. En die vermogensbelasting is eigenlijk het finale politieke antwoord op de politieke onmacht om nog nieuwe belastingen te heffen. De maatschappelijke citroen lijkt volledig uitgeperst. De belastingdruk heeft zijn limieten bereikt, zeker in economisch onzekere tijden waar groei niet langer een evidentie is. De vermogende Belgen die de discussie over rijkdom willen aangaan zijn uitzonderingen à la Roland Duchâtelet, en lang geleden, Etienne Davignon. Alhoewel de agenda van die laatste ook niet altijd even transparant was. Soit. Was er vroeger geanticipeerd, dan konden de vermogende families nu zeggen: we hebben al betaald.



En het merkwaardige is dat ze eigenlijk al betaald hebben. In eerste instantie via rsz-bijdragen voor tewerkstelling maar anderzijds ook via roerende voorheffing op dividenden en interesten, en via belastingen op erfenissen en op vastgoed. Alleen is er geen politieke vertegenwoordiging meer voor ondernemers in dit land. De liberale politieke leiders hebben de perceptie op zich geladen dat ze enkel nog aan zichzelf denken, zo leren de peilingen. Ondernemers hebben hun hoop al lang verschoven naar de N-VA. Maar ook daar zijn de signalen diffuus, met onder meer een groeiende impact van Zuhal Demir die echter in het dossier van de luchthaven van Zaventem, na Antwerpen de tweede economische stronghold van het land, een dubieuze positie inneemt die ook haar leider Bart Dewever blijkbaar niet kan bijsturen.

Wat ondernemers willen, is sociale vrede en een eerlijke fiscaliteit waarmee België ook voor de volgende generaties een aantrekkelijk land blijft om te wonen en te werken.” zo zegt ons een ondernemer die discreet behoort tot die vermogende families. Eigenlijk zou dat een basis moeten zijn die wordt gelegd door elke politieke partij die staat voor het maatschappelijk belang. Daarbij is ook een uitdaging weggelegd voor de media. Die zijn voor een belangrijk deel mee verantwoordelijk voor de polarisatie van de samenleving. Hun digitale producten worden gevoed door algoritmes die geen maatschappelijke normen als uitgangspunt hebben maar enkel clickbait winstgedreven zijn. Telkens iemand een abonnement neemt op een digitaal product van HLN.be noteren de algoritmes naar welk artikel of welke foto’s hij of zij aan het kijken is wanneer hij of zij betaalt. En op die thema’s moet worden verder gewerkt. Interessant of belangwekkend of niet. En een vermogensbelasting lijkt nu erg goed te scoren in die algoritmische prioriteiten.

Ludwig Verduyn