Patrick Vanoppen, de vroegere eigenaar van voetbalploeg Beerschot, blijkt één van de drijvende krachten te zijn achter de heropstanding van het iconische tennismerk Snauwaert. De merknaam Snauwaert werd verworven in 2013 van de groep Rucanor. Jacques Vanderveren, rechterhand van Vanoppen en jurdische sterkhouder van Snauwaert Europe, bevestigt noch ontkent de rol van Vanoppen. “Volgend jaar bij de officiële lancering van Snauwaert zullen de investeerders uit de schaduw treden.” zo zegt hij. De link met voetbal is trouwens dichterbij dan men zou vermoeden. Het merk Donnay, eeuwenoude rivaal van Snauwaert, is momenteel in handen van de Britse miljardair Mike Ashley, eigenaar van de Glasgow Rangers en Newcastle United.
Het nieuwe Snauwaert Europe werd in september dit jaar opgericht door de Luxemburgse holding Bonatout Investment Group en haar Belgische dochter Euredes. Die laatste is vertegenwoordigd door Jacques Vanderveren. Bonatout Investment, vrij vertaald in ‘Goed voor alle investeringen’, werd op haar beurt opgericht door de Intertrust, een Luxembrugse holding die ondertussen werd vereffend. Snauwaert Europe is net als Euredes ingeschreven op het adres waar de verschillende vastgoedvennootschappen van Patrick Vanoppen zijn gehuisvest in Leuven. Jacques Vanderveren houdt kantoor in Residentie Parkhof, een nieuwe luxe seniorie en een project van Vivisenior, één van de vennootschappen van Vanoppen.
Jacques vanderveren en Patrick Vanoppen zijn goede vrienden. Het was de eerste die de Leuvense vastgoedmakelaar in 2008 introduceerde in de kringen van voetbalploeg Beerschot. De stad Antwerpen en de haven van Antwerpen werkten op dat moment aan de ontwikkeling van een nieuw stadion voor Beerschot. De stad had daar zelfs ettelijke miljoenen voor veil. Jacques Vanderveren is de voormalige schoonbroer van Peter Verhaegen, de zoon van Beerschot-erevoorzitter Jos Verhaegen. Op voorstel van Vanderveren kan Vanoppen zijn vastgoedplannen voor Beerschot voorstellen. Vanoppen kan daarbij blijkbaar nogal wat indruk maken. Toch verschillen zijn plannen van die van de stad Antwerpen. Die laatste wil een gezamenlijk stadion voor Beerschot en Antwerpen. Vanoppen ziet echter geen ruimte voor een tweede ploeg.
Vanoppen laat er geen gras over groeien. Op 1 december 2008 tekent hij met zijn nv Vivinvest een verkoopcompromis met opschortende voorwaarden om een stuk grond van 19,3 hectare te verwerven op de Investeringszone Petroleum Zuid, een site die op dat moment genoemd wordt als mogelijke locatie voor het nieuwe stadion. Vanoppen legt naar eigen zeggen een voorschot van 450.000 euro op tafel. Hij verrast daarmee vriend en vijand.
Tot die eerste categorie behoort ook de investeerder Xavier Painblanc, de vroegere eigenaar van de vloeiblaadjesproducent Rizla. Painblanc richt de nv Adevra op en die koopt de 30 procent aandelen over van Beerschot die in handen waren van Roderik en Lisa Duchâtelet, de oudste kinderen van Roland Duchâtelet, gewezen eigenaar van Standard. In 2010 verwerft Vanoppen samen met Adevra ook alle andere aandelen van de voetbalclub.
Alles lijkt in 2011 dus klaar te staan voor een goede start voor Vanoppen die op dat moment voorzitter wordt van de club. Toch draait het Beerschot-verhaal faliekant uit. Op het moment van de overname in 2011 zou Germinal Beerschot aankijken tegen een schuld van 2,7 miljoen euro. Dat hypothekeert het verhaal van Vanoppen. Ook de plannen voor de bouw van het nieuwe stadion vallen in het water. In 2013 kijkt Beerschot aan tegen een schuld van 17 miljoen euro en legt het de boeken neer. Vanoppen plooit zich terug op zijn vastgoedactiviteiten en verdwijnt onder de radar. Tot vandaag dus.
Iconisch
Het merk Snauwaert scheerde in de jaren ’80 van de vorige eeuw hoge toppen. Het was een naam die in alle harten van de sportliefhebbers stond gebrand als dé specialist in de productie van houten tennisrackets. Legendarisch daarbij was de concurrentie met het Waalse Donnay dat een langdurige samenwerking opzette met de wereldster Björn Borg. Beide merken zouden echter de duimen leggen midden de jaren ’90 onder de zware druk van de opkomende Chinese markt waar kunststof zeer snel hout en metaal was gaan vervangen als grondstof voor de productie van rackets.
Donnay kwam daarna in de handen van de Franse investeerder Bernard Tapie om onvermijdelijk te eindigen in een amalgaam met subsidies van het Waals gewest. Snauwaert kwam terecht bij de Nederlandse groep Rucanor die het merk echter nooit verder zou ontwikkelen. Nu zijn beide namen aan een nieuw leven toe. Donnay werd opgevist door de Britse miljardair Mike Ashley, de corpulente eigenaar van Newcastle United en Glasgow Rangers, in eigen land ook bekend als een fervent bierdrinker. Ashley, goed voor een vermogen van 5 miljard pond, verkoopt nu goedkope Donnay producten op zijn website sportsdirect.com. De miljardair verzamelde daarbij nog andere gekende merknamen zoals Slazenger, Dunlop en Diadora.
Vanoppen wil nu blijkbaar hetzelfde doen met Snauwaert alhoewel het merk zich zou situeren in een duurdere klasse. Jacques Vanderveren stelt dat Snauwaert Europe zich aan niets of niemand heeft gespiegeld bij het opmaken van zijn business plan. Maar de toekomst ligt wel bij internet, zoveel is duidelijk. Wie geld in het nieuwe Snauwaert heeft gepompt, wil Vanderveren voorlopig niet kwijt. De nieuwe merknaam werd verankerd in Luxemburg om fiscale redenen, zo zegt hij. Xavier Malisse mocht alvast de eerste rackets van Snauwaert voorstellen. Volgend jaar bij de grote lancering worden meer details bekend gemaakt, zo besluit Jacques Vanderveren.
