Het Limburgse transportbedrijf Essers, in handen van de gelijknamige familie, mag dan toch niet uitbreiden in Winterslag. De Vlaamse regering keurde een uitbreidingsplan goed waarbij een stuk bos zou worden geruimd naast de hoofdzetel van het bedrijf. Maar de Raad van State vernietigde het plan omdat er een Europees bedreigde diersoort huist, de nachtvlinder Spaanse vlag. Ondertussen duurt de controverse verder over dat andere Limburgse bos Terhills in Eisden-Maasmechelen. Daar verzet met name de partij Groen zich tegen plannen die in 2004 door hun eigen toenmalige minister Vera Dua werden goedgekeurd. In het ene dossier vraagt de natuurbeweging dat de politiek consequent is, in het andere dossier gooit ze die consequentie zelf op straat.
In 2004 besliste Vera Dua dat bij de herbestemming van de mijnsite in Eisden een resort met vakantiewoningen zou worden ingeplant. Daarbij zou een deel bos worden gerooid maar wel gecompenseerd door aanleg van nieuw bos, wat trouwens ook de bedoeling was in Winterslag. De investering van 75 miljoen euro in Eisden wordt gedragen door de Limburgse Reconversiemaatschappij LRM. De exploitatie zou gebeuren door Center Parcs.
Het duurde 14 jaar vooraleer de hele procedure was doorlopen en kon worden gestart met de bouw van het resort. Tot Groen op de proppen kwam en zich verzette tegen Terhills. Er werd via de digitale media een enquête tegen het project gelanceerd. De plannen van 2004 zijn nu in 2018 voorbij gestreefd, zegt Groen.
LRM-topman Stijn Bijnens kan er niet om lachten. In de krant Het Belang van Limburg hekelt hij de “propagandatechnieken die aan een man met geel haar doen denken” (Trump, nvdr.). “Een enquête organiseren op sociale media en de mensen vragen of ze tegen de kap van 30 hectare bos zijn, is intellectueel oneerlijk en misleidend. Dan kan je evengoed vragen of ze tegen belastingen zijn. Feit is dat Groen telkens verwijst naar een akkoord van 30 jaar geleden, maar dat akkoord is in de tussentijd verschillende keren hernieuwd.”
“Dit is een investering, waarvan wij denken dat we er rendement op kunnen maken. Vergeet ook niet dat de LRM de uitdrukkelijke opdracht heeft om de oude mijnsites in Limburg te ontwikkelen. Als de partij Groen andere, betere projecten weet waar we met dit geld hetzelfde effect kunnen bereiken, dan mag ze dat laten weten. Ons zomaar afdoen als de grote kapitalistische ontwikkelaar is echt een loopje nemen met de realiteit.” aldus nog Bijnens.
De actie van Groen verrast vriend en vijand. Ze werd ook op gang getrokken door Elisabeth Meuleman, Groen parlementslid uit Oudenaarde, en niet door Groen in Limburg
Dat beide dossiers samen vallen, is een beetje pijnlijk voor de natuurbewegingen. In Winterslag was hun gelijk voorspelbaar. De Vlaamse regering keurde het plan goed terwijl ze wist dat er zwakke punten in stonden. “We hebben het hoogste gerechtshof moeten inschakelen om te beslissen wat evident is”, zegt Jos Ramaekers, coördinator van Natuurpunt Limburg. “We zijn er niet tegen dat een bedrijf iets vraagt. Het is de overheid die consequent moet zijn en ‘neen’ moet zeggen. Dan had het bedrijf niet zoveel tijd verloren en had het al eerder een alternatief kunnen zoeken.”
Diezelfde consequentie geldt dan blijkbaar niet voor Terhills. De actie van Groen verraste trouwens vriend en vijand. Ze werd ook op gang getrokken door Elisabeth Meuleman, Groen parlementslid uit Oudenaarde, en niet door Groen in Limburg.
