De familie Kerckhaert, met wortels in het Nederlandse Zeeuws-Vlaanderen, beheerde eind van de vorige eeuw de familiale hoefijzerfabriek in Temse. Daarbij boterde het niet tussen de beide broers Kerckhaert. Ronald Kerckhaert trok daarop in 1990 zijn conclusie en verkocht zijn aandeel in het bedrijf. Met de opbrengst daarvan nam hij de Gentse sanitairgroothandel Sax over. De toen 45-jarige Kerckhaert volgde daarbij zijn West-Vlaamse echtgenote. Onder zijn impuls ontwikkelde Sax Sanitair nieuwe filialen in Oostende, Izegem, Ieper en Kortrijk. Om die groei op te volgen werd geïnvesteerd in een nieuw logistiek centrum in Wielsbeke, waar ’s nachts de bestellingen werden klaargezet om ‘s morgens te worden uitgeleverd. Later volgde de overname van de concurrent Schiltz uit Brugge. De hoofdzetel van Sax werd ingeplant in Melle, in een gebouw naast de E40.
Met Sax legde Kerckhaert toe op het hogere segment van de sector en dat in combinatie met toelevering aan projectontwikkelaars. Die combinatie bleek een succes. Sax werd een rendabele, snelle groeier in Vlaanderen.
In 2010 kwam het nieuws dat Kerckhaert Sax Sanitair verkocht aan de Ierse bouwgroep CRH. Sax stelde op dat moment ongeveer 160 personen tewerk. Het bedrijf realiseerde een geconsolideerde omzet van 67 miljoen euro, een bedrijfswinst van 6,5 miljoen euro en een nettowinst van 5 miljoen. Ze had eind 2009 18 miljoen euro reserves op de balans staan. De transactie van Sax Sanitair was een van de grotere overnames van de Ieren op de Belgische markt. CRH had op dat moment al een groot aantal overnames afgewerkt in Vlaanderen en was toen ook eigenaar van de doe-het-zelfketen Gamma.
In het beheer van zijn vermogen ging Kerckhaert als investeerder nauw samenwerken met een aantal projectontwikkelaars die hij goed kende vanuit zijn Sax verleden. Hij stapte daarbij financieel in diverse vastgoedprojecten.
