Camille Winssinger was een goede vriend en medewerker van Ernest Solvay. Het is meteen ook Camile die de basis heeft gelegd van het familiekapitaal van de Winssingers. Dat kapitaal vertaalde zich onder meer in de bouw van het zogenaamde Hotel Winssinger in Brussel. Deze grote herenwoning werd op vraag van Camille Winssinger in 1894 ontworpen door Victor Horta die op dat moment net het Hotel Solvay had afgewerkt. De bouw van Hotel Winssinger zou vier jaar in beslag nemen. Nu gaat het door als één van de Brusselse pronkstukken van Horta. Het gebouw werd in 2007 beschermd. In 2012 werd het ingericht als fotogalerij voor Chinese en Aziatische fotografen.
Nazaat Philippe Winssinger volgde alvast de weg van het vastgoed. Hij was oprichter en zaakvoerder van het kantoor DTZ Winssinger-Tie Leung. Met een marktaandeel van 40 tot 50 procent was DTZ in ons land de onbetwiste leider in vastgoedexpertises. In de klantenportefeuille kwamen zowat alle grote Belgische vastgoedspelers voor. Enkele jaren terug werd het kantoor doorverkocht aan een grotere entiteit.
Philippe Winssinger is alvast ook sterk in netwerken. Een symbolisch voorbeeld daarvan is dat Claire Coombs in 2003 op stage werd gestuurd naar het Antwerps filiaal van DTZ Winssinger om er Nederlands te leren voorafgaand aan haar huwelijk met prins Laurent. Winssinger zelf stapte ondertussen in het kapitaal van het investeringsfonds E-Capital II. Hij verkeert er onder meer in het gezelschap van andere Rijkste Belgen zoals de families Calozet, Lambiliotte, Macharis, Moorkens en Dumolin.