Coorevits en Deconinck staan klaar om Limburgse zand te ontginnen

De PRB site: de zandwinningszones zijn blauw omlijnd.

Gino Coorevits en Luc Deconinck zijn klaar om te starten met zandwinning op de terreinen van de vroegere buskruitfabriek PRB in het Limburgse Bocholt. In een periode van 26 jaar willen ze er 22 miljoen ton zand afgraven en commercialiseren. De gronden waarop dat gebeurt, zijn eigendom van hun vennootschap Kaulindus. Ook die is klaargemaakt voor de zandwinning. Eind vorig jaar werd de participatie die Kaulindus aanhield in Portus, de Belgische sleutelholding van Coorevits, afgesplitst in de nieuwe holding Acilius. Kaulindus zelf blijkt voor de helft in handen te zijn van de Luxemburgse Erasmus Holding, een onderdeel van het offshore netwerk van Coorevits.

Er is al jaren politiek getouwtrek rond de zandontginning in Bocholt. Daarbij zou 120 hectare waardevol bos sneuvelen. In 2016 bracht toenmalig CD&V minister Joke Schauvliege duidelijkheid door de bossen te klasseren als zonevreemd. Maar de boskaart die Schauvliege opstelde werd door N-VA minister president Geert Bourgeois herroepen en vernietigd. Daardoor waren de Kaulindus-bossen opnieuw vogelvrij, bij wijze van spreken. Schauvliege legde zich neer bij die feiten en delegeerde haar bevoegdheid naar de gemeente Bocholt. Die besliste nu zelf de zandwinning toe te laten. De gemeente maakt daarvoor zelf een ruimtelijk uitvoeringsplan op. Naast de aanvraag van Kaulindus is er ook een aanvraag van het familiebedrijf Kempische Zandgroeven Winters uit Hamont-Achel dat 9,6 miljoen ton zand afgraven. Binnen de gemeente zou er consensus zijn over de plannen. Enkel Groen Vlaams parlementslid Johan Daenen blijft protest aantekenen.



Kaulindus is voor gelijke delen in handen van Gino Coorevits en Luc Deconinck. Die laatste is burgemeester van Sint-Pieters-Leeuw en zetelt in het nationaal partijbestuur van de N-VA. Volgens Coorevits heeft Deconinck nooit gelobbyd in het Limburgse Kaulindus dossier. Kaulindus is in elk geval klaar voor de zandontginning. Haar participatie van 8 % in de holding Portus werd afgescheiden in de nieuwe holding Acilius. Tegelijkertijd blijkt dat Kaulindus voor 50 % in handen is van de Luxemburgse Erasmus Holding. Die dan weer onderdeel van het offshore netwerk dat Gino Coorevits destijds opzette met wijlen professor Walter De Backer. Dat netwerk werd in 1987 onder meer gebruikt om het holglasbedrijf Verlipack inclusief de daaraan verbonden subsidies te verwerven. Verlipack zou daarna ultiem eindigen in de handen van wijlen tapijtenproducent Roger De Clerck. Gino Coorevits controleerde het offshore netwerk via de Panamese holding Antigone, Walter De Backer werkte met de ook al Panamese holding Parcival World Holdings. Volgens wijlen Jean-Pierre Van Rossem was die laatste holding dan weer een van de belangrijkste witwasmachines in Vlaanderen. Beide holdings werden beheerd door de Panamese advocaten Patton, Moreno en Asvat. De link naar België was in handen van Etienne Vanhyfte en zijn echtgenote.

Pour la petite histoire, de nieuwe holding Acilius die nu 8 % controleert van Portus is genoemd naar een waterroverkever. “Deze actieve rovers voeden zich met allerlei waterdiertjes, van watervlooien en muggenlarven tot jonge salamanders en kleine vissen. De larven hangen gekromd aan de waterspiegel te loeren op alles wat voorbij zwemt. Stekeltjes en jonge vis, bullekopjes en insectenlarven worden gegrepen met de kromme, doorborende kaken en uitgezogen.” zo leert Wikipedia.