De ondernemer Guido Dumarey, specialist in de productie van dieselmotoren en transmissiesystemen, fuseert zijn Nederlandse holding Punch Driveline Technologies met zijn Belgische holding Punch Motive International. Daarmee verdubbelt hij bijna op slag zijn vermogen van 392 naar 705 miljoen euro. Hij springt daarmee in onze ranglijst van de 66ste naar de 47ste plaats. Als kers op de taart maakte zijn bedrijf Punch gisteren bekend dat het samen met de groep Renault nieuwe dieselmotoren voor lichte commerciële voertuigen gaat ontwikkelen.
Bij de grensoverschrijdende fusie krijgt de Belgische holding Punch Motive International een waarde mee van 485 miljoen euro tegen 220 miljoen voor de Nederlandse vennootschap. Die waardering gebeurt via de zogenaamde cash flow methode waarbij de cash generatie van het bedrijf centraal staat. Punch Motive International overkoepelt onder meer de Belgische en Franse bedrijven van Guido Dumarey. De nieuw aangekondigde samenwerking met Renault loopt over Punch Torino, een voormalig onderzoekscentrum van General Motors dat Dumarey in 2020 overnam en dat gespecialiseerd is in de ontwikkeling van dieselmotoren. De 720 werknemers van Punch Torino bedenken ook auto-elektronica voor controlesystemen en brandstofcellen. Door de overeenkomst kan Punch Torino de huidige en toekomstige dieselmotoren van Renault verder ontwikkelen en doorverkopen. De productie van de motoren voor de lichte bedrijfsvoertuigen, zoals de Renault Trafic en Master, blijft wel in de Renault-fabriek in het Franse Cléon.
Europa finaliseert momenteel haar nieuwe uitstootnormen, Euro 7, die vanaf 2025 voor alle nieuwe auto’s moeten gelden. Daar tegenover staat dat de verkoop van auto’s met een verbrandingsmotor vanaf 2035 in heel Europa verboden is. Grote constructeurs staan dus weigerachtig om verder te investeren in verbrandingsmotoren. Punch vult die leemte op. De groep gelooft ook dat verbrandingsmotoren buiten Europa nog een lang leven beschoren zijn. De nu 63-jarige Dumarey groepeerde zijn industriële belangen daarbij rond zijn kinderen. Die kinderen lijken daarbij niet van plan te zijn in de voetsporen van hun vader te stappen. De man zelf wil op zijn minst tot zijn 70ste verder gaan. Ooit zei hij daar over: “Een grafschrift hoef ik niet. Ze mogen mij cremeren. En mijn as mag je uitstrooien op de parking van mijn bedrijf. Maar ik hoop wel dat het de dag nadien regent. Zodat die parking weer snel proper is.” U leest hier het verhaal van Guido Dumarey.
