De West-Vlaamse ondernemer Marc Verstraete kon het boekjaar 2019 met zijn holding Nirvana Capital afsluiten met een verlies van 0,6 miljoen euro. In 2018 incasseerde Verstraete nog een minwaarde van 32 miljoen euro op zijn vermogen. Verstraete bouwde dat fortuin op met zijn bedrijf Blagden, producent van biervaten, dat hij in verschillende stappen succesvol wist te verkopen. Een groot deel van de opbrengst daarvan herinvesteerde hij in het wijndomein Castigno in het Zuid-Franse Assignan in de Languedoc. Meteen nam Verstraete zowat heel het dorpje over, goed voor drie restaurants, verschillende chambres d’hotes en een eigen chateau. Het wijndomein werd bezegeld met een prestigieuze wijnkelder gebouwd in de vorm van een wijnfles. Hoewel Castigno een internationale reputatie geniet als wijn, incasseert het bedrijf jaarlijks verlies. Verstraete moest een groot deel van zijn investering afschrijven met rode cijfers. Zijn vermogen valt terug van 85 miljoen naar 44 miljoen.
“Vatje Verstraete” noemen zijn vrienden hem, verwijzend naar zijn bedrijf dat hij succesvol wist te verkopen aan internationale durfkapitalisten voor 150 miljoen euro. Samen met zijn echtgenote Tine Claeys stortte hij zich 13 jaar terug op het Franse dorpje Assignan. Dat lag er op dat moment zo goed als verlaten bij. Samen bouwde het koppel het geheel uit tot nu een toonbeeld van toeristische infrastructuur. Eerst werd een villa aangekocht voor eigen verblijf. Al snel werd die gevolgd door de aankoop van een mooi, statig gebouw in de hoofdstraat van het dorp. Dat ‘Maison d’Amis’ werd ingericht met luxueuze hotelkamers en gîtes. ‘Village Castigno’ was herboren. Nog later werd een restaurant geopend: La Table. Nadien volgden chambres d’hôtes, een hotel, een lingeriewinkel, een kunstgalerij, een tweede restaurant La Petite table en een Thaï op het centrale plein. Alles zonder wifi. Detoxen zoals dat heet. (Lees verder onder de foto)
En dan was er de wijn. De wijngaarden van Castigno liggen op een hoogte naast de Canyon van Minerve, een van minder bekende regio’s van Frankrijk. Die wijngaarden werden net als het bijhorende chateau zorgvuldig gerestaureerd, organisch bewerkt en in handen gegeven van twee grootmeesters van het zuiden: de oenoloogen Michel Tardieu en Philippe Cambie. Een dure operatie maar succesvol. De wijnen behoren tot de beste van Saint-Chinian en bij uitbreiding, van de Languedoc. De Brusselse ontwerper Lionel Jadot ontwierp daarbij de wijnkelder, een groot gebouw in de vorm van een wijnfles bekleedt met schors van de wijngaard. Dat alles goed voor een capaciteit tot 120.000 flessen per jaar, verkocht tegen 10 tot 30 euro per fles.
Maar koken kost geld, zo ervaren nu ook Marc Verstraete en zijn echtgenote. In totaal werd 32 miljoen euro van de Franse investering als verlies afgeschreven.
