Na de Franse gastronomie (2010) en de Mediterrane keuken (2013) is de Belgische biercultuur de derde grote gastronomische cultuurbeweging die door de Unesco-werelderfgoedorganisatie wordt erkend als immaterieel cultureel erfgoed. Meteen is de Rijkste Belg, verankerd in de brouwersgroep AB Inbev, cultureel erfgoed geworden. Maar er is niet alleen AB Inbev. De families Martens, Moortgat, Vander Ghinste, Relecom, Van der Kelen, de Brabandere, Toye, Van Honsebrouck, Vanden Stock… Allen zijn ze Rijkste Belgen.
De biercultuur wordt in heel België beleefd. In elke provincie bestaan er brouwerijen, bierproeversverenigingen, musea, cursussen en opleidingen, evenementen, feesten, restaurants en kroegen die bijdragen tot de creativiteit en diversiteit van het bierlandschap in België. Diverse praktijken hebben een lokale oorsprong. Lambiekbieren bijvoorbeeld, werden en worden nog steeds in Brussel en het Pajottenland gebrouwen, gebruik makend van spontane gisting. Saison-bieren komen vooral voor in Wallonië, Oud Bruine-biersoorten worden dan weer voornamelijk in West-Vlaanderen gebrouwen, terwijl met bier gewassen kazen ontstaan zijn in de abdijen, zoals in Chimay. Bovendien zijn er duidelijke smaakpatronen herkenbaar die verschillen naargelang de regio.
