Wat is er toch aan de hand met dat kristalbedrijf Val-Saint-Lambert in Seraing? Gelegen in de schaduw van de tanende Luikse staalindustrie wordt eerst het bedrijf en nu de hele vastgoedsite achtervolgd door verhalen van wanbeheer, opportunisme, corruptie en nu blijkbaar ook diefstal. Sedert 2010 vloeide om en bij 40 miljoen euro aan subsidies naar de site. Geld afkomstig van zowat alle officiële instanties gaande van Europa over Wallonië tot de stad Seraing. Maar meteen ook sedert 2010 zou er gesjoemeld zijn met facturen. Gisteren werd Pierre Grivegnée opgepakt door het Luikse gerecht. Grivegnée was de man die de site in Seraing moest uitbouwen tot Cristal Parc, een uniek complex van winkels, horeca, hotels en leisure. Maar buiten de renovatie van het kasteel en de vervallen abdij van Val-Saint-Lambert werd er geen baksteen op elkaar gezet. Het hele kluwen van vennootschappen zit nu in een gerechtelijk concordaat.
De kristalfabriek van Val-Saint-Lambert bestaat al jaren niet meer. Nadat allerlei kandidaat overnemers in de eerste plaats uit waren op de historische voorraad kristallen vazen van het bedrijf werd de laatste glasoven herleid tot een weinig succesvolle toeristische attractie. Wat daarna volgde is hallucinant. In 2008 wordt het gerestaureerde kasteel triomfantelijk geopend door de PS-burgemeester van Seraing Alain Mathot, zoon van de roemruchte PS-politicus Guy Mathot. Kostprijs van de restauratie: 12,7 miljoen euro subsidies. Op datzelfde moment wordt Pierre Grivegnée voorgesteld als de man die de site een nieuwe toekomst moet geven. Grivegnée verdiende zijn strepen met de ontwikkeling van twee winkelcentra in respectievelijk Louvain-la-Neuve en Luik. Grivegnée moet een hotel laten bouwen op de site, een waterpark, een mini-Europa en tal van logistieke en residentiële gebouwen. 15 miljoen euro overheidsgeld zal 200 miljoen euro aan private middelen aantrekken, zo zegt de burgemeester triomfantelijk.
Op papier gebeurt er van alles. Er wordt een hele vennootschapsconstructie opgebouwd rond de verschillende projecten. Maar op het terrein gebeurt er niets. In 2014 komt Mathot opnieuw naar voren, nu met de melding dat alle contracten voor het project met de private partners zijn ondertekend. Maar op het terrein beweegt er niets. Dat zal zo blijven tot 2019. PS-politicus Francis Bekaert is dan al een jaar lang burgemeester van Seraing, in opvolging van Alain Mathot. Die laatste wordt op dat moment gedagvaard en later veroordeeld voor corruptie bij de bouw van een verbrandingsoven in Seraing. De eerste barsten in de juridische constructie rond Cristal Parc komen aan de bovengrond. En dat vooral onder druk van de communistische PvdA-PTB die zeer actief is in de gemeenteraad van Seraing. De liberale MR is de eerste om zijn steun aan Cristal Parc in te trekken. De PS voelt de steeds hetere adem van de PTB in haar nek. Er komt meer en meer druk op het papieren dossier Cristal Parc. (Lees verder onder de foto)
Blijkt dat al in 2012 werd beslist dat de overheidsparticipatie in het hele project onder de 50 % moest worden gebracht om aanbestedingen te kunnen uitschrijven buiten de wet op de overheidsopdrachten. Dus zonder controle. Blijkt dat al sedert 2010 door Pierre Grivegnée vervalste facturen werden uitgeschreven. De RTBf en het magazine Le Vif volgen het dossier van dichtbij op en komen in totaal op 40 vervalste facturen voor om en bij één miljoen euro.
In juli van dit jaar brengen de media het bestaan van de valse facturen naar buiten. Waarop de stad Seraing klacht indient tegen Grivegnée. De man neemt ontslag uit al zijn functies. De vennootschappen vragen gerechtelijke bescherming aan. De bewuste facturen liggen ondertussen in het kantoor van de projectontwikkelaar in het kasteel, achter slot en grendel. Wanneer er een brandalarm losbreekt moet de brandweer de deur van het kantoor openbreken. En nog gebeurt er niets. De facturen liggen te wachten. Tot vorige week maandag een huiszoeking volgde door het parket van Luik. En tot Pierre Grivegnée gisteren werd voorgeleid en opgepakt.
