Er zijn een aantal families die op onze redactie met iets meer aandacht worden gevolgd dan andere. De familie Cayman uit Charleroi is er daar één van. De familie bouwde een vastgoedgroep uit die onder meer 15 hotels omvat waarvan de meeste werken onder het Ibis-logo. Op zich is de familie Cayman goed voor 91 miljoen euro en toch staat ze niet in onze lijst. Van die 91 miljoen is 67 miljoen gebaseerd op herwaardering van het vastgoed. Dat maakt ons iets voorzichtiger. Vorige week vroeg de familie gerechtelijke bescherming tegen haar schuldeisers. “De hotelsector is het zwarte broertje in de steun voor de horeca.”, zegt Olivier Cayman die voor de hotels weinig soelaas verwacht van de heropening der terrassen.
De Ibis Cayman hotels bevinden zich hoofdzakelijk in Wallonië, maar ook in Brussel, Anderlecht, Aalst, Kortrijk en Sint-Niklaas. Daarnaast zijn er twee Holliday Inns, respectievelijk in het Franse Rouen en het Spaanse Pamplona. In Gent en Brugge is de familie betrokken bij twee residentiële projecten. Nog in 2019 openden nieuwe hotels in Waver, Rouen en Chatelain. De groei van de groep is snel en exponentieel, maar dat is ook de groei van de bankfinanciering.
De coronacrisis treft de familie Cayman midscheeps. De schuld tegenover de banken beloopt op de balans van eind 2019 13 miljoen euro op korte termijn en 50 miljoen euro op lange termijn. Door de crisis zijn alle hotels, op twee na, gesloten. De cash droogt op en steunmaatregelen blijven uit. In februari beloofde de Waalse regering 1.000 euro steun per hotelkamer. Maar het platform om de steun aan te vragen is pas op 22 april geactiveerd. “De hotelsector is het zwarte schaap binnen de steun voor de horeca.” zegt Olivier Cayman in L’Echo. Volgens Cayman kon de groep voor zijn hotel in Frankrijk tijdens eerste golf terugvallen op overheidssteun en daarna op een lening met Franse staatswaarborg. In Wallonië klopte de familie ook aan bij de overheidsinvesteerders Sogepa en SRIW maar zonder concreet succes. Dat de familie nu bescherming zoekt tegen haar schuldeisers volgt op het feit dat op 31 maart een einde kwam aan het moratorium op faillissementen. “Na 14 maanden pandemie, zonder overheidssteun en zonder perspectief op de toekomst, bleef ons geen andere keuze dan de juridische reorganisatie.” aldus nog Olivier Cayman.
