Benedicte Schumacher, aka mevrouw Jeroen Piqueur, stelt haar schilderwerk voor

Benedicte Schumacher met haar echtgenoot Jeroen Piqueur in betere tijden.

Benedicte Schumacher, de echtgenote van de gevallen Optima-bankier Jeroen Piqueur, werd geconfronteerd met veel vragen toen het schandaal rond de bank losbrak. “Wel duizend”, zegt ze. “Ik verstond er niks van. Maar ik heb Jeroen niet veroordeeld zoals zovelen. Ik heb vooral heel veel vragen gesteld, want ik moest het weten voor mezelf. En nu ben ik blij dat ik heb doorgebeten.” Ze schilderde haar verdriet, ongeloof en frustraties van zich af. Volgende week stelt ze haar werken tentoon in Latem. “Mijn kinderen en mijn familie probeerden me tegen te houden. Maar ik moest het doen. Om Jeroen een stem te geven. En omdat ik sommige zaken in justitie aan de kaak wil stellen. Help ik Jeroen niet, dan misschien iemand anders.” En Jeroen Piqueur zelf? “Hij weet dat het gevaarlijk is wat ik doe. Maar hij is blij dat ik hem een stem geef.”

Benedicte Schumacher over de impact van het Optima dossier: “ ‘Veel kennissen’ waren plots ‘weinig vrienden’ geworden.”



Eén van de schilderijen van Schumacher, een illustrator van beroep, toont enkele wachtende mensen aan de gevangenis. 17 dagen lang bezocht ze dag op dag haar echtgenoot Jeroen Piqueur in de gevangenis van Gent. “Vroeger dacht ik dat de gevangenis iets ver-van-mijn-bed was”, zegt ze. “En plots stond ik daar zelf. Je mag niet schuilen als het regent. Maar nog erger zijn de blikken van de mensen in de voorbijrijdende auto’s. Verschrikkelijk. Ik weet wel dat de partners, kinderen of ouders daar om een reden zitten. Maar moeten de bezoekers zo te kijk worden gezet? Ik vind dat niet meer van deze tijd.” (Lees verder onder de foto)

Benedicte Schumacher schildert Vrouwe Justitia met witte hippe laarsjes aan.

Schumacher zegt een en ander in de krant Het Nieuwsblad, in haar eerste interview sinds de val van Optima en de media schande die uitgerold werd over haar gezin. Haar man was in één klap publieke vijand nummer 1. Haar gezin belandde in een rollercoaster. “Ik had geen vat op die periode”, zegt ze. “Ik wilde vechten, maar ik wist niet tegen wie of wat. Ik schakelde over in overlevingsmodus. Ik zit zo in elkaar. Altijd blijven gaan. Het is iets genetisch, het zit in de familie. En intussen wilde ik dat ons leven thuis gewoon verder ging. Dat Optima op straat bleef. Het voelde alsof we in oorlog leefden met de rest van de wereld. ‘Veel kennissen’ waren plots ‘weinig vrienden’ geworden.”

Madame De Juge & andere metaforen: 6, 7 en 8 december van 10 tot 18 uur in De Oude Brouwerij in Sint-Martens-Latem.