Hij werd 69 jaar en overleed enkele dagen terug aan een hartaanval terwijl hij in de Egyptische hoofdstad Caïro verbleef. Franco Dragone zal altijd geassocieerd blijven met de ongebreidelde fantasie van het spektakel Cirque du Soleil. En met het verpauperde La Louvière waar hij op zijn eigen manier een soort economisch optimisme bracht door er het naaiatelier te vestigen van Cirque du Soleil. Maar dat optimisme zou ook zijn ondergang worden. In 2011 incasseert zijn Belgisch bedrijf een opmerkelijk verlies van 5 miljoen euro. Vier jaar later wordt hij verdacht van fraude en witwasserij. Zijn goede relaties met onder meer PS kopstuk Elio Di Rupo baten niet meer. Hij gaat ten onder in het juridisch moeras. “Op de vraag hoe het met me gaat, lijkt het een beetje op het verhaal van de meneer die van de 31e verdieping naar beneden valt. En die tijdens zijn valt tegen zichzelf zegt: ik ben nog steeds in orde.” zo vertelde hij daarover.
De kleine Franco is 7 jaar oud wanneer zijn ouders naar La Louvière emigreren. Zijn vader werkt er eerst in de kolenmijn, daarna in de staalindustrie. Franco studeert aan het Athénée de Morlanwelz. Waar hij een interesse koestert in theater, muziek en sport. Hij richt een eigen muziekgroep op die zich toelegt op theater. In 1982 vertrekt hij op zijn 29ste naar Quebec. Hij geeft stages aan de National Circus School van Montreal. Zijn producties wekten de interesse van Guy Laliberté, die net Cirque du Soleil heeft opgericht. Franco sluit zich aan bij het avontuur en zal in 12 jaar tekenen voor tien fabelachtige shows.
In 2000 besluit Franco Dragone zijn productie- en kostuumbedrijf in La Louvière te vestigen, rue de Belle-Vue. De favoriete ontwerper van Celine Dion wil zijn geboortestad centraal stellen en van La Louvière “the place to be” maken. Het is de tijd van een echte collectieve lokale droom. Daarbij creëert hij de stadsopera “Décrocher La Lune”, een concept dat hij vervolgens voor een symbolische euro verkoopt aan de stad. Dragon zelf wijkt uit naar China. In het Chinese gokparadijs Macao lanceert zijn bedrijf een permanente show, ‘The house of the dancing water’. Wereldwijd stelt de groep 400 mensen te werk. Voor elke show komen daar nog eens 300 tot 400 medewerkers bij. Het bedrijf van Dragone boekte daarbij naar eigen zeggen 120 miljoen euro omzet. De man wil dat bedrag verdubbelen met extra shows in onder meer Parijs en China.
Op 26 januari 2011 wordt de maatschappelijke zetel van het bedrijf aan de rue de Belle-Vue in La Louvière doorzocht als onderdeel van een gerechtelijk dossier dat niet direct gericht is tegen Franco Dragone. Maar tijdens hun onderzoek krijgen de onderzoekers documenten in handen die in hun ogen compromitterend lijken. Tegen de ontwerper wordt een strafzaak geopend wegens belastingontduiking en witwassen.
Lange tijd blijft het stil in de zaak. Dragone is diep verankerd in het Waalse landschap. Jarenlang is hij gast aan huis bij Elio Di Rupo. Die relatie verkoelt echter wanneer Edmée De Groeve in het vizier van het gerecht komt. De Groeve was een vertrouweling van Di Rupo. Het zou via De Groeve zijn dat het parket bij Dragone zou zijn aanbeland. Een andere goede kennis van Dragone is Eric Domb, eigenaar van Pairi Daiza en de Chinese panda’s. Yves Delacollette, de vroeger sterke man van Deutsche Bank in België, wordt in 2013 de rechterhand van Dragone. Tot de zomer van 2020, wanneer Dragone plots alle banden met Delacollette verbreekt. De ex-bankier zou worden opgevolgd door Didier Hamman, vroegere hoofdredacteur van de krant Le Soir. (Lees verder onder de foto)
Dragone zou belastingen ontdoken hebben via de Maagdeneilanden en Zwitserland. In april 2020 wordt Franco Dragone samen met vijf andere personen naar de strafrechter verwezen. De theatermaker verdedigt zich. Dragone wijst er op dat hij zich zelf er toe verbindt geen middelen uit zijn vennootschap te halen. Ook de belangrijke leningen die uitstaan bij de Waalse overheid via de overheidsvennootschappen Sogepa en SRIW, zouden worden bevroren en heronderhandeld. En hier knelt het schoentje. Het gerecht beticht Dragone er van Luc Joris te hebben omgekocht. Joris is een voormalig bestuurslid van de SRIW. Dragone wou op die manier een betere lening van de Waalse overheid krijgen. Joris kreeg een vlucht per privéjet naar Las Vegas en een duur hotel aangeboden om een concert bij te wonen van Céline Dion, waarmee Dragone samenwerkt.
Tot op de dag van zijn dood bleef hij wachten op een eventuele doorverwijzing naar de correctionele rechtbank. “Op de vraag hoe het met me gaat, lijkt het een beetje op het verhaal van de meneer die van de 31e verdieping naar beneden valt. En die tijdens zijn valt tegen zichzelf zegt: ik ben nog steeds in orde.”, zo zei Franco Dragone in een interview. En dan moet covid nog komen, de annulering van zijn shows en een diagnose van kanker. “Ik ben niet bang om te zeggen dat ik letterlijk vermoord ben”, vertelde hij aan de journaliste Martine Pauwels. “Tien jaar werk is verbrijzeld. Vandaag ben ik een gekwetste, boze man die wraak wil. Maar ik ben ook een man die nadenkt over de betekenis die hij nu aan zijn leven geeft en die de schepping niet opgeeft. »
