RIP: Roger Lambrecht, van bandencentrale tot SK Lokeren

De Lokerse industrieel Roger Lambrecht is op 90 jarige leeftijd overleden. Via lokale samenwerking bouwde Lambrecht een netwerk uit van onafhankelijke verdelers van autobanden, ondersteund door 90 service centers onder de naam Q Team. Even discreet als Lambrecht was in zijn industriële ambitie, zo zichtbaar was hij als voorzitter en eigenaar van de voetbalploeg SK Lokeren waar hij zelf als jongeling nog speelde en trainde. Nadat hij 25 jaar de ploeg leidde, kende zijn verhaal in 2019 een triest einde. Lokeren degradeerde, Lambrecht moest de verlieslatende ploeg overlaten aan makelaar Louis De Vries die een jaar later het faillissement niet kon afwenden. In de zomer van vorig jaar, meer dan 60 jaar nadat hij zijn eerste bandencentrale opende, verkocht Lambrecht zijn bedrijf aan Dovesco, de investeringsgroep van de kinderen van Jan De Clerck. Daarmee had de Lokerse industrieel zijn verhaald beëindigd, SK Lokeren was verdwenen en het bandenbedrijf verkocht.



Roger Lambrecht, geboren in 1931, wordt na de Tweede Wereldoorlog even beroepsmilitair om daarna te gaan werken in de haven van Antwerpen. Tijdens een partijtje voetbal verzwikt hij zijn voet en moet hij thuisblijven. In de krant leest hij dat de Franse autobandenfabrikant Michelin een vertegenwoordiger zoekt voor Vlaanderen. Hij gaat er op af en krijgt de job. Later zal hij dat de belangrijkste wending in zijn carrière noemen. Bij Michelin leert hij wat autobanden precies zijn en welke antwoorden er zijn op vragen over autobanden. Wanneer Michelin in de jaren ’60 beslist niet langer zelf rechtstreeks banden te verkopen, gaat Lambrecht van start met zijn eerste eigen bandencentrale. Het verhaal van de selfmade man die zijn eigen autobandenbedrijf uit de grond stampt, is geboren.

De ambitie van de selfmade ondernemer Lambrecht reikt echter ook verder dan autobanden. In de jaren ’90 van de vorige eeuw maakt hij een belangrijke zijsprong als voorzitter van de nieuwe luchtvaartmaatschappij VLM. Deze Vlaamse luchtvaartgroep werkte vanaf Deurne en het kapitaal werd samengebracht door de Antwerpse crisismanager Freddy Van Gaver. VLM vloog op steden zoals Londen, Manchester en Rotterdam maar profileerde zich ook met vluchten naar Genève, Luxemburg, Jersey en Guernsey, in die tijd allemaal gekend als belastingparadijzen. VLM zou jarenlang overleven in niet evidente economische omstandigheden. Op het eind van het verhaal stapte Van Gaver over naar de politiek om voor het toenmalige Vlaams Blok Vlaams parlementslid te worden. De al even vermaarde ondernemer Tony Gram kwam nog even om de hoek kijken of VLM nog te redden was maar haakte ultiem ook af. VLM belandde eerst in Nederlandse handen en later werd Air France-KLM eigenaar. In 1997 keerde Roger Lambrecht terug naar zijn autobanden.

Lambrecht opent nu het ene verkooppunt na het andere, al dan niet via samenwerkingsakkoorden, en dat onder de veelzeggende naam Lambrecht Nummer 1. In 2000 gaat Lambrecht samen met het familiaal bedrijf VP Banden. Beide zijn ze ruim dertig jaar actief, en tellen ze meer dan dertig verkooppunten. Ze delen ook dezelfde aanpak: een service voor personenwagens van alle klassen met speciale diensten voor vrachtwagens. De strategische alliantie is de aanzet tot een snelle groei onder de nieuwe naam Q Team. In 2004 neemt Q Team het failliete Speedy over en heropent 9 servicepunten. De naam Speedy blijft bestaan. Drie jaar later sluit Q Team een deal met de familie Vandeckerkhove voor een samenwerkening. Vandeckerkhove voegt zijn 16 verkooppunten toe aan het bestaande netwerk. Een jaar later zet Q Team de expansie van haar netwerk voort en sluit het een overeenkomst met Vulco voor de overname van twee verkooppunten in Wallonië: Erpent (Namen) en Grâce-Hollogne (Luik). (Lees verder onder de foto)

Roger Lambrecht met zijn zoon Dirk in 2019 op het veld van SK Lokeren. (Foto: Belga Images)

Bij het grote publiek wordt Roger Lambrecht vooral bekend als voorzitter en eigenaar van de eerste klasse voetbalploeg Lokeren. Lambrecht voert er een eigengereid beleid dat de ploeg met ups en downs in eerste klasse houdt. “Het is mijn grote passie, zegt hij daarover. Sporting Lokeren kan zich economisch niet redden en ik verstrek jaarlijks een ‘kostenloze lening’. Dat bedrag verschilt per seizoen, afhankelijk van de prestaties, ambities en verkoop van spelers. Als er een speler vertrekt, dan zal de opbrengst eerst gebruikt worden om mijn bedrijf terug te betalen. De club heeft geen schulden, behalve bij mij.” Toch loopt het verhaal van Lokeren faliekant af. In 2019 kijkt de voetbalploeg aan tegen een overgedragen verlies van 10 miljoen euro. Lambrecht kan de ploeg echter niet loslaten. Lokeren degradeerde naar tweede klasse 1B en ging na een mislukte overname failliet.

Lambrecht zelf houdt er ook een minder bekend hobby op na: kunst. “In 30 jaar tijd heb ik een aardige verzameling opgebouwd, aldus Roger Lambrecht. Het is allemaal begonnen met Constant Permeke. Als ik het werk graag zie en de prijs is goed, dan koop ik het, maar kunst is voor mij geen investering. Ik heb er ook geen geld aan verloren, hé, want ik vraag mij altijd af: kan die prijs stijgen?”

Na het failliet van SK Lokeren haakt Lambrecht af. Hij verkoopt zijn bandenbedrijf aan de familie De Clerck. Die controleert nu 75 % van de bandengroep. Eén kwart blijft bij de Luxemburgse holding Paumarver Holding. Die laatste vormt nu de erfenis van de vier kinderen van Roger Lambrecht.